Σήμερα το απόγευμα βρέθηκα επί ώρα πολλή μπροστά στις τρυφερές στιγμές περιστεριών που ακολουθούν, εξισορροπητικές του βάναυσου των ημερών και της άστοργης πραγματικότητάς μας. Δυο αγέρωχα περιστέρια συναντώνται αγαπητικά, εκφράζοντας μεταξύ τους Στοργή και Αγάπη, όπως είναι ολοφάνερο.
Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι αξίζει ν' αποτυπωθεί φωτογραφικά η γλυκύτατη αυτή συνεύρεση, έστω και με το ζουμ του φακού, για να μην ενοχληθούν οι εραστές.
:) Με γεια και το νέο άβαταρ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗλιογράφε,
ΑπάντησηΔιαγραφήείδες τι όμορφες στιγμές;
Αντίρροπες, θέλω να πιστεύω, στις ροζγκρίζες άλλες που διάγει -ως μη έπρεπε- η πατρίδα μας!...
Καλό σου βράδυ!
Καλημέρα!Καταπληκτική η φωτοιστορία που διηγείται ο φακός σου.Σε αντίθεση με τα ¨νοήμονα όντα¨ που έχουν μετατρέψει τις προσωπικές στιγμές τους σε αντικείμενα δημιουργίας dvd, τα δυο πτηνά των φωτο, αναλαμβάνουν για μια ακόμη φορά να μας αποδείξουν σε ποιούς αξίζει περισσότερο ο χαρακτηρισμός ¨ζώα¨, σε αυτά ή σε εμάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς περιστεριοποιηθούμε, λοιπόν κι εμείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περιστεράκια δεν αντέχουν να ζουν μόνα. Ζουν με ταίρι και πεθαίνουν έτσι και πάθει κάτι το ταίρι τους. Τι γλυκά που είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωω, τα πιτσουνάκια μου!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχες δεν είχες έγινες και συ βινεοκομιστής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆξιζε όμως το κόπο....
@ Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε να μη σού πω τι σκέφτομαι ακριβώς για τη ζωώδη μας διάσταση... Έχεις δίκιο...
None, Ονειρομαγειρέματα, Πορφύρη,
Μυρίζουν όντως ζωή! Σ' αυτές τις φωτογραφίες όλα είναι ιδανικά και ειδυλλιακά!!! Όμως λίγο πιο έξω, τι γίνεται;
Χωραΐτη,
χαίρομαι πολύ που μού δόθηκε η ευκαιρία να σάς κομίσω αυτές τις εράσμιες εικόνες. Καλημέρα πάντα, κάθε μέρα!