© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Άγραφα (6) Αμερική (25) Αφιερώματα (6) Γιώργος Καρρής (10) Γρεβενά (1) Έδεσσα (1) Ειδήσεις για το Περιβάλλον (28) Εκδόσεις (23) Εκπαίδευση (2) Ελαιο-σώματα (13) Επικαιρότητα (28) Ζάκυνθος και Περιβάλλον (233) Ζωές εφήμερες (μικρά videos π. Π. Κ.) (10) Θρησκεία και Περιβάλλον (335) Κείμενα π. Παναγιώτη Καποδίστρια (41) Κέντρο Λόγου ΑΛΗΘΩΣ (23) Κερκίνη (1) Κορινθία (1) Κρίσεις για τα "Κεφάλαια Θεολογίας του Περιβάλλοντος" (7) Λίμνη Πλαστήρα (6) Λογοτεχνία (2) ΜάνηNatura (1) Μοναχισμός και Περιβάλλον (9) Μουσεία Φύσης (16) Μουσική (2) Οικολογικά Συνέδρια (51) Οικολογικές δράσεις Βατικανού (5) Πρωτοβουλίες Οικουμενικού Πατριάρχη (255) Πυρκαγιές 2007 (13) Πυρκαγιές 2009 (6) Πυρκαγιές 2017 (10) Πυρκαγιές 2018 (9) Πυρκαγιές 2019 (1) Σεισμοί (2) Στίγματα (62) Στροφάδια (20) Ταινίες οικολογικές (14) ΤΕΙ Ζακύνθου (10) Το Η΄ Οικολογικό Συμπόσιο στον Μισισιπή (22) Υμνολογία Οικολογική (3) Φύση Ιορδανίας (6) Φύση Κιέβου (4) ΦωτοNatura (209) Ώρα της Γης (9) AfricaNatura (23) Covid-19 (7) Editorial (1) Greener Attica 2018 (9) Halki Summit 2012 (6) Halki Summit 2015 (5) Halki Summit 2019 (5) Halki Summit 2021 (1) Halki Summit 2022 (1) Holy Land Άγιοι Τόποι (1)

20.7.07

Ταινία γροθιά σε κατ-αγέλαστο καιρό και τόπο

Σήμερα προτείνω την ταινία-μαρτυρία ΑΓΕΛΑΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑ του Φίλιππου Κουτσαφτή, στην οποία μάλιστα ακούγεται μουσική του πρόωρα φευγάτου Φίλου Δημήτρη Λάγιου.

Αντιγράφω την άποψη του Γιώργου Παναγιωτάκη για την υπέροχη αυτή ταινία-γροθιά σε κατ-αγέλαστο καιρό και τόπο, από το in.gr:

Η "Αγέλαστος Πέτρα" ανήκει στο σπάνιο εκείνο είδος των ταινιών που δεν συμβαδίζουν με μία συγκεκριμένη εποχή, δεν ακολουθούν μία αισθητική ή φορμαλιστική άποψη ούτε έναν εμφανή αφηγηματικό δρόμο για να φτάσουν στο στόχο τους. Και αυτό γιατί τα θέματα που πραγματεύεται (η μνήμη, η ζωή, ο θάνατος, η ύπαρξη, το θείο και πολλά άλλα) είναι τόσο θεμελιώδη, που μόνο με τρόπο λιτό και βαθύ και, κυρίως, με απόλυτη ειλικρίνεια μπορεί κανείς να τα προσεγγίσει.Όλα για το Φίλιππο Κουτσαφτή άρχισαν πριν από δεκατρία χρόνια, το 1988. Τα πρώτα πλάνα της ταινίας είναι τραβηγμένα εκείνη την εποχή, σε ένα οικόπεδο της Ελευσίνας, όπου γινόταν μία βιαστική ανασκαφή, πριν χτιστεί κάποιο νέο κτίριο. Από τότε, μέχρι πρόσφατα, ο Κουτσαφτής περιοδικά επανερχόταν στα ίδια μέρη, κινηματογραφούσε τοπία, ανθρώπους και κτίρια, γεφυρώνοντας με τις εικόνες του το χρόνο. Ωστόσο, η ταινία δεν αποτελεί μόνο καταγραφή των αλλαγών που συντελέστηκαν μέσα σε αυτήν τη δεκαετία, σε ένα συγκεκριμένο τόπο. Στην ουσία, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Μέσα από τις εικόνες ζωντανεύουν οι προσωπικές ιστορίες και η μνήμη ανθρώπων από διαφορετικές και μακρινές μεταξύ τους εποχές. Οι επτά επί Θήβαις συναντούν την κυρία Ελένη, που ανάβει κάθε βράδυ το καντήλι του δρόμου, η Νικοστράτη τους υπαλλήλους του φαστ φουντ που κτίστηκε πάνω από τους αρχαίους τάφους και ο ιεροφάντης Γλαύκος τον Παναγιώτη Φαρμάκη. Η παρουσία του τελευταίου είναι καταλυτική για ολόκληρη την ταινία. Πρόκειται για έναν άστεγο "τρελό" -όσοι έχουν κάποια σχέση με την Ελευσίνα, σίγουρα θα τον θυμούνται-, που με βιασύνη ψάχνει για αρχαία αντικείμενα (για λαξευμένες πέτρες, κομμάτια αγαλμάτων, μέρη τοιχοδομών) και, όταν τα βρίσκει, τα περιβάλλει με στοργή. Ο εργάτης αυτός της μνήμης κυκλοφορεί πάντα με ένα σακάκι στο κεφάλι του ("...για να κρύβει το φωτοστέφανο" σχολιάζει ο αφηγητής) και, όταν μιλά, οι αποσπασματικές φράσεις του κρύβουν μια θεϊκή σοφία. "Πού μένεις;" τον ρωτά κάποια στιγμή ο Κουτσαφτής. "Πάνω στη γη και κάτω από τα σύννεφα" απαντά αυτός.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι που στη διάρκεια του ντοκιμαντέρ γεννιούνται, μεγαλώνουν, κάνουν παιδιά, χαίρονται, λυπούνται και πεθαίνουν είναι οι πρωταγωνιστές του. Δίπλα τους βρίσκονται, με αδηφαγία, οι μπουλντόζες, που ασελγούν κατά συρροή πάνω στο χώμα, ζητώντας να σβήσουν τα ίχνη των παλιών κατοίκων, και τα διυλιστήρια, που δηλητηριάζουν τα πνευμόνια των τωρινών κατοίκων· τα πρόσωπα στις διαφημιστικές γιγαντοαφίσες -που μέσα από το φακό του Κουτσαφτή μετατρέπονται σε σύγχρονα πορτρέτα του Φαγιούμ- και το πανταχού παρόν μπετόν· τα γεγονότα της τρέχουσας, κάθε φορά, περιόδου και οι αναμνήσεις από τη Μικρασιατική Καταστροφή· τα ελευσίνια μυστήρια και η παρεμφερής, ίσως, σύγχρονη λατρεία. Με δυο λόγια, πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο χρόνος και η μνήμη.


Ολόκληρη την παρουσίαση, βλ. εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι συνεπέστεροι Αναγνώστες μας

Related Posts with Thumbnails