Ένα μοναδικό περιστατικό συνέβη στην Καλιφόρνια, όπως το παρουσιάζουν τα περιοδικά. Μια οικολόγος, η Τζούλια Μπατερφλάι Χίλ, ηλικίας 23 ετών, έζησε 738 ημέρες πάνω σε ένα δένδρο “γιά να μη αφήση την εταιρεία PACIFIC LUMBER να κάνει ξυλεία ένα δάσος με σεγκόγιες, τα πανύψηλα δένδρα, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της Καλιφόρνια”. Και η Τζούλια “έζησε δύο ολόκληρα χρόνια σαν πουλί στην κορυφή ενός δένδρου. Όχι για να ξεφύγη από τους ανθρώπους, αλλά για να τους εμποδίση να αφανίσουν ένα αιωνόβιο δάσος της Καλιφόρνια”.Βέβαια αυτή η απόφασή της δεν ήταν χωρίς κίνδυνο και δυσκολίες. “Οι άνθρωποι της Εταιρείας την απειλούσαν, έβαζαν τα ελικόπτερά τους να περνούν ξυστά από την “Λούνα” κι’ έκοβαν τα γειτονικά δένδρα, για να της δείξουν πώς, όπου νάναι θα ’ρθει και η σειρά της”. Όμως “η Τζούλια πέρασε από φοβερή σωματική ταλαιπωρία, κινδύνευσε από την κακοκαιρία, αμφισβητήθηκε, έπληξε, έχασε την αίσθηση του χρόνου, αλλά δεν έκανε πίσω”. Τελικά νίκησε αφού η Εταιρεία αναγκάσθηκε να υπογράψη συμφωνία με την οικολόγο για την προστασία των δασών.
Διαβάζοντας το περιστατικό αυτό εθαύμασα για την θέληση της νεαρής αυτής οικολόγου, για την αποφασιστικότητα, αλλά και την μεγάλη ανδρεία της. Κατεσκεύασε στο δένδρο μια πλατφόρμα και πάνω σε αυτή έστησε την σκηνή της και παρέμεινε εκεί δυο ολόκληρα χρόνια, χωρίς να κατεβή, ζώντας με τα φρούτα και μερικά τρόφιμα που της έφερναν οι φίλοι της. Και θυμήθηκα τον Νίτσε που έγραφε: “Εκείνος που έχει ένα σκοπό στην ζωή μπορεί να αντέξει σχεδόν στο κάθε τί”. Ο άνθρωπος έχει μέσα του μεγάλες δυνάμεις και μπορεί να πραγματοποιήση τα πιο παράτολμα όνειρα, αρκεί να έχη όραμα, θέληση και σκοπό.
Επομένως, κανείς δεν μπορεί να δικαιολογηθή ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίση διάφορες δοκιμασίες και προβλήματα στην ζωή του, να υπερβή δυσκολίες και τραγικές καταστάσεις. Αν θέλη μπορεί να υπερβή τα πάντα, ιδιαιτέρως με την δύναμη του Χριστού.
Επίσης, εκείνο που σκέφθηκα αμέσως, διαβάζοντας αυτό το οικολογικό περιστατικό, είναι ότι οι άνθρωποι για να διατηρήσουν την κτίση κάνουν πολλές “τρέλλες”. Πόσο όμως μεγαλύτερες “τρέλλες” πρέπει να γίνονται για τον Δημιουργό της κτίσεως και όλης της δημιουργίας!! Στον Κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου λέγεται: “ουκ ελάτρευσαν την κτίσιν οι θεόφρονες παρά τον Κτίσαντα”. Οι θεόφρονες δεν λατρεύουν την κτίση περισσότερο από τον Κτίσαντα, δηλαδή τον Θεό. Έχει αξία η κτίση, που προσφέρει το οξυγόνο στον άνθρωπο για να ζήση, αλλά μεγαλύτερη αξία έχει ο Κτίστης, ο Θεός, που προσφέρει το πνευματικό οξυγόνο για την ψυχή του ανθρώπου.
Ζούμε σε μια εποχή που πραγματικοί Χριστιανοί είναι όσοι κάνουν πνευματικές “τρέλλες” για τον Κτίστη της κτίσεως και όσοι αγαπούν τον Κτίστη παρά και υπέρ την κτίση.
[Από την Εφημερίδα Εκκλησιαστική Παρέμβαση, Μάιος 2001]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου