Όχι μόνον αγαπημένη. Λατρεμένη καλύτερα! Των θαλασσών μας, ναί! Εμάς, όμως; Τι γίνεται στις σχέσεις Χελώνας και Ζακυνθινού; Πώς αντιμετωπίζουμε οι παράφρονες νεόπλουτοι το υπέροχο αυτό είδος - κόσμημα των νερών και των αμμουδιών μας; Ιδού το καίριο και, για τους πολλούς, ασύμφορο ερώτημα.
Η απάντηση είναι πικρότατη, παρά τα μέτρα και τους περιορισμούς στους τόπους όπου η Καρέτα-Καρέτα γεννά τ' αυγά της και στη συνέχεια κινείται προς την ελευθερία της Μεσογείου. Εμπεριστατωμένο φωτορεπορτάζ για τις καταπατήσεις της περιοχής βλ. εδώ, στο Ιστολόγιο Ονειρομαγειρέματα με θέα, όπου η φίλη Κ. Ξ. καταγράφει με τον φωτογραφικό της φακό σκληρές πραγματικότητες αυθαιρεσιών.
Παρ' ὀλ' αυτά χαρείτε το παρακάτω βίντεο:
Αξίζει να θυμόμαστε, ότι στη Ζάκυνθο βρίσκονται οι σημαντικότερες παραλίες για την ωοτοκία της καρέτα σε όλη τη Μεσόγειο. Ειδικά στην παραλία των Σεκανίων γεννούν τα αυγά τους τουλάχιστον οι μισές από τις χελώνες που φτάνουν στο νησί γι’ αυτό το σκοπό. Αν και το μήκος της παραλίας δεν ξεπερνά τα 500μ., οι φωλιές στα Σεκάνια κυμαίνονται από 500-1.000, από τις υψηλότερες πυκνότητες ωοτοκίας στον κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε σύνολο 1.000 νεοσσών επιζεί μόνο ένας. Περισσότερα στοιχεία, βλ. εδώ.
2 σχόλια:
Τι τραβάνε κι αυτά τα έρμα...Το κακό είναι ότι κι αν ακόμα καταφέρουννα φτάσουν στη θάλασσα, μετά είναι ζήτημα αν θα επιβιώσουν...
Γι' αυτό λέμε ότι είναι προστατευόμενο είδος και απαιτεί την προσοχή μας. Όμως εμείς...
Τα λέμε και τα ξαναλέμε. Ποιος όμως μάς ακούει εμάς; Μόνο στις διαπλοκές και στα σκάνδαλα (βλέπε Δήμο Ζακυνθίων) επιδιδόμαστε αριστοτεχνικά. Πολλά, πολλά δυστυχώς. Είμαι απογοητευμένος...
Δημοσίευση σχολίου