Την τοπική διοργάνωση ανέλαβε και πραγματοποίησε με απόλυτη επιτυχία η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου, ενώ συμμετέχουν ως συνδιοργανωτές η Ιερά Μητρόπολη, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση - Τμήμα Περιβάλλοντος, το Επιμελητήριο, η Διεύθυνση Δασών, η Πυροσβεστική Υπηρεσία Ζακύνθου και το Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.
Οπως αναφέρουν οι πρωτοστάτες της όλης προσπάθειας, η Έκθεση αυτή αποτελεί μια απόπειρα, ώστε «να συντηρήσουμε τη μνήμη, ημών των ιδίων πρώτα απ’ όλα, και αν γίνεται να απλώσουμε τον διάλογο, ενώ με τη φιλοδοξία αυτή, η θα αποτελέσει ένα μικρό, γόνιμο, αντιπλημμυρικό ανάχωμα, ανάμεσα στην Οργή και την Αδιαφορία».
Πλήθος ευαισθητοποιημένων Καλλιτεχνών συμμετέχουν, με κορυφαίο τον ποιητή και οικολόγο Νάνο Βαλαωρίτη.
Η Έκθεση της Ζακύνθου δεν είναι ολόκληρη, όπως δηλαδή ξεκίνησε στην Αθήνα, λόγω έλλειψης του κατάλληλου χώρου, στον οποίον θ' αναπτύσσονταν τα έργα. Τα ήδη αναρτηθέντα όμως είναι ενδεικτικά και δηλωτικά της Τραγωδίας του περσινού καυτού Καλοκαιριού.
Στην Έκθεση της Ζακύνθου προστέθηκαν εφτά έργα ισάριθμων Καλλιτεχνών της Ζακύνθου, των: Ελένης Γούναρη, Διονύση Ματαράγκα, Αθηναΐδος Ξένου, Θάλειας Ξένου-Ξενάκη, Κώστα Πλέσσα, Μίκας Συμβουλίδου και Έφης Χασάπη. Αυτά τα συγκεκριμένα έργα μπορείτε να τα δείτε σε ιδιαίτερη ανάρτησή μας εδώ.
Κλείνοντας αυτή τη σύντομη παρουσίαση, δανειζόμαστε και πάλι λόγια των πρωταρχικών διοργανωτών για το πώς και το γιατί της Έκθεσης:
"Το καλοκαίρι που μας πέρασε όλοι νοιώσαμε ανίσχυροι, αμήχανοι, προδομένοι και φτωχότεροι. Αυτή τη φορά, το κύμα της φωτιάς δεν φάνηκε να αφήνει ορθό κανένα άλλοθι, καμία δικαιολογία κανένα εφησυχασμό, όχι μόνο για την καταστροφή της ζωής, αλλά και του αρχαίου τοπίου, της ιδιαίτερης αίσθησης αυτού του τόπου, που όπως και να έχει δεν είναι ιδιοκτησία ή κληρονομιά μας, αλλά κτήμα όλης της ανθρωπότητας. Και η κοινωνία αυτής της εποχής, αυτής της χώρας, ίσως μείνει στην μνήμη σαν μία κοινωνία ανάξιων κληρονόμων.
Αυτό, λίγο πολύ γνωστό σε όλους, δεν θα το συζητούσαμε ίσως, αν δεν βρισκόμασταν μπροστά σε δύο φαινόμενα:
1. Την θριαμβευτική επέλαση των κατασκευαστικών εταιριών και των αιωνίων συμφερόντων, πάνω στην καμένη γη.
2. Το εφήμερο της συνείδησης, που μπαίνει σε ψύξη, μόλις αλλάξει το πρόγραμμα των ειδήσεων της τηλεόρασης.
Σε μία προσπάθεια να συντηρήσουμε τη μνήμη, ημών των ιδίων πρώτα από όλα, και αν γίνεται να απλώσουμε τον διάλογο, ξεκινά αυτή η έκθεση «άμεσης Δράσης».
[Φωτογραφίες από την Έκθεση: π. Π.Κ.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου