skip to main |
skip to sidebar
© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.
4 σχόλια:
Πολύ γλυκούλικα... Είμαι σίγουρη οτι τα "υιοθετήσατε".. Μου θυμήσατε όμως μιά πολύ παλιά ιστορία. Όταν ήμουν τετάρτη δημοτικού, και μέναμε στο χωριό, είχαμε και γατάκια. Μια γάτα είχε μόλις γεννήσει κάμποσα μικρά. Είχα μία χαρά, αλλά βλέπω τη γιαγιά μου να πηγαίνει και να παίρνει τα μικρά απο τη μαμά τους μέσα σε μιά ποδιά και να απομακρύνεται ως την άλλη άκρη του κτήματος, και την παρακολούθησα να δω τι κανει.. Την είδα να τα παίρνει και να τ αφήνει σ ένα τράφο που ήταν πολύ μακριά.Πάω σιγά σιγά μόλις έφυγε και τα μαζεύω στην αγκαλιά μου τα καημένα και περπατάω όλη την απόσταση και τα φέρνω πάλι στη μαμά τους, χωρίς να πω κουβέντα και χωρίς να με δει κανείς. Κάποια στιγμή η γιαγιά πάει προς τα εκεί κι αρχίζει να σταυροκοπιέται!! πώς ξανάρθαν τόση απόσταση, και τυφλά.. (είναι 12 στρέμματα γύρω απ το σπίτι)Και μετά κατάλαβε βέβαια ποιός τόχε κάνει, αλλά είχα επιχείρημα: "Δεν μπορεί γιαγιά να μου λές να μην πατάω τα μυρμήγκια και να μου λές οτι έχουν ψυχή, και τα γατάκια δεν έχουν!!" Μετά απ αυτό πήρα μιά μεγάλη αγκαλιά γιατί κακιά δεν ήτανε, και λαχτάρησε πως μπήκα εκεί μέσα που τάχε καταδικάσει..και μούχε κι αδυναμία αφού έχω τ όνομά της,και τα γατάκια μείνανε στο σπιτάκι τους..
Παρεπιμπτόντως, ξέρετε πόσες εγκαταλείψεις ηλικιωμένων υπάρχουν κάθε χρόνο στα δημόσια νοσοκομεία, και όχι μόνο των μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά τα περιφερειακά... Τυχαίνει να το ξέρω το θέμα. Και σας λέω απλά είναι σοκαριστικό!!
ΔΚουκλιά είναι!!!!
Δεν είναι όμως ακριβώς νεογέννητα...
Πρέπει να είναι ενός μηνός. Το ένα όμως έχει πρόβλημα στα μάτια, κινδυνεύει από τύφλωση και χρειάζεται περιποίηση με αλοιφή Tobrex.
Tα γνωρίζω από πρώτο χέρι με ένα μωρό-γατάκι που είχα και τελικά παρ' όλη την περιποίηση τυφλώθηκε.
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Θεέ μου τι γλυκά που είναι και πόσο απροστάτευτα!
Η μοίρα των ζώων είναι πολύ σκληρή!
Πράγματι το ένα έχει πρόβλημα στα ματάκια.Πρέπει να το δει κτηνίατρος.
Και είναι κουκλιά τα άμοιρα!
Αλήθεια τι απέγιναν τελικά;;
Πόσο λυπάμαι...
:((
Tobrex και λίγο σιρόπι (κάτω από μισό ml) Vibramycin καθημερινά, για καμμιά δεκαριά ημέρες.
Αχ, πώς σε καταλαβαίνω, Π.Κ.! Εδώ στη γειτονιά μου έχω πάλι απώλειες: Ευσεβεστάτως κάποιοι @%@@&%$@&^%@&&@
έριξαν φόλες...
Δημοσίευση σχολίου