Είναι ο καιρός της Άνοιξης, καιρός που η φύση γύρω μας έχει γιορτή, καθώς ξανοίγει ανθοφορία στο φως και τη ζωή! Όμως η βλακώδης -πλην εγκληματική- συμπεριφορά ορισμένων οργιάζει... Κάποιοι (όχι λίγοι) συντοπίτες μας, μη ανεχόμενοι τα αθώα χορτάρια και τα έξοχα αγριολούλουδα στα ελαιοστάσια ή τα κτήματά τους, βρίσκουν λύση "πανεύκολη" για να τα αφανίσουν: Ειδικά ζιζανιοκτόνα φαρμακο-φαρμάκια, με τα οποία ραντίζουν τον τόπο τους, δίχως να συναισθάνονται -οι ανόητοι- ότι ραντίζουν κυριολεκτικά με θάνατο, όχι απλώς τα φυτά, αλλά και δια της διατροφικής αλυσίδας ή της ατμόσφαιρας τον ίδιο τους τον εαυτό, μαζί με τα παιδιά και τους οικείους τους. Για (δήθεν) ασφάλεια μάλιστα κρεμούν τα πειστήρια του εγκλήματος, όπως μαρτυρά η ανωτέρω φωτογραφία: Το μπουκάλι του θανάτου, που χρησιμοποιήθηκε για να σκοτώσει τα φυτά, ώστε να... προσέχουμε όσοι ενδεχομένως ορεγόμαστε να συλλέξουμε -ως συνήθως- αγριόχορτα... Τραγική κοροϊδία!...
Μα είναι δυνατόν να μην υπάρχει η στοιχειώδης ευαισθησία; Είναι δυνατόν να δηλητηριάζουμε εαυτούς και αλλήλους με τα φυτοφάρμακα και τα λοιπά τοξικά στις αγροτικές καλλιέργειες (ζιζανιοκτόνα - εντομοκτόνα - παρασιτοκτόνα ή μυκητοκτόνα), ενώ κοπτόμαστε για τα κακά της Οικουμένης; Ας διορθώσουμε πρώτα τις μειονεξίες του Οίκου μας, ώστε να δικαιούμαστε ύστερα να επαναστατούμε ή να προτείνουμε λύσεις για τα του Κόσμου.-
Αγανακτισμένος
π. Παναγιώτης Καποδίστριας