© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Άγραφα (6) Αμερική (25) Αφιερώματα (6) Γιώργος Καρρής (10) Γρεβενά (1) Έδεσσα (1) Ειδήσεις για το Περιβάλλον (28) Εκδόσεις (23) Εκπαίδευση (2) Ελαιο-σώματα (13) Επικαιρότητα (28) Ζάκυνθος και Περιβάλλον (233) Ζωές εφήμερες (μικρά videos π. Π. Κ.) (10) Θρησκεία και Περιβάλλον (348) Κείμενα π. Παναγιώτη Καποδίστρια (42) Κέντρο Λόγου ΑΛΗΘΩΣ (23) Κερκίνη (1) Κορινθία (1) Κρίσεις για τα "Κεφάλαια Θεολογίας του Περιβάλλοντος" (7) Λίμνη Πλαστήρα (6) Λογοτεχνία (2) ΜάνηNatura (1) Μοναχισμός και Περιβάλλον (9) Μουσεία Φύσης (16) Μουσική (2) Οικολογικά Συνέδρια (58) Οικολογικές δράσεις Βατικανού (5) Πρωτοβουλίες Οικουμενικού Πατριάρχη (268) Πυρκαγιές 2007 (13) Πυρκαγιές 2009 (6) Πυρκαγιές 2017 (10) Πυρκαγιές 2018 (9) Πυρκαγιές 2019 (1) Σεισμοί (2) Στίγματα (62) Στροφάδια (20) Ταινίες οικολογικές (14) ΤΕΙ Ζακύνθου (10) Το Η΄ Οικολογικό Συμπόσιο στον Μισισιπή (22) Υμνολογία Οικολογική (3) Φύση Ιορδανίας (6) Φύση Κιέβου (4) ΦωτοNatura (209) Ώρα της Γης (9) AfricaNatura (23) Covid-19 (7) Editorial (1) Greener Attica 2018 (9) Halki Summit 2012 (6) Halki Summit 2015 (5) Halki Summit 2019 (5) Halki Summit 2021 (1) Halki Summit 2022 (1) Halki Summit 2024 (3) Holy Land Άγιοι Τόποι (1)

7.6.17

Το κείμενο της περιβαλλοντικής Ομιλίας του Οικουμενικού Πατριάρχου για τον Ασωπό Ποταμό (ελληνιστί και αγγλιστί)


OMIΛΙΑ 
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ 
KATA THN ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΗΜΕΡΑΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 
(Βοιωτία, 6 Ἰουνίου 2017)

Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμε, 
Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐξοχώτατε κύριε Περιφερειάρχα Στερεᾶς Ἑλλάδος, 
Ἀγαπητοί παρόντες,

Σᾶς εὐχαριστοῦμεν ἀπό καρδίας διά τήν εὐγενικήν πρόσκλησιν εἰς τάς ἐκδηλώσεις διά τήν Παγκόσμιον Ἡμέραν Περιβάλλοντος. Εἰδικώτερον δέ, ἡ εὐκαιρία νά ἐπισκεφθῶμεν τήν οἰκολογικῶς ταλαιπωρημένην περιοχήν τοῦ Ἀσωποῦ Ποταμοῦ μᾶς δίδει τήν εὐκαιρίαν νά ἀναδείξωμεν τήν τοπικότητα τῶν περιβαλλοντικῶν προβλημάτων, τά ὁποῖα συνδυαστικῶς τροφοδοτοῦν μίαν πρωτοφανῆ κρίσιν πού πλήττει σύμπασαν τήν κτίσιν. 

Ἐδῶ καί περισσότερον ἀπό 25 ἔτη, ἡ ἐπιδείνωσις τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως καί αἱ συνακόλουθοι κοινωνικαί καί οἰκονομικαί ἀνισότητες ἔχουν προκαλέσει ἰδιαιτέραν ἀνησυχίαν καί ἐγρήγορσιν εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Εἰς τό πλαίσιον τῶν διεθνῶν ἐν πλῷ Συμποσίων διά τήν προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος, τά ὁποῖα διωργάνωσε τό Πατριαρχεῖον μας ἀπό τοῦ 1995 εἰς διαφόρους οἰκολογικῶς σημαντικούς τόπους τοῦ κόσμου, αἱ εἰκόνες καταστροφῆς πού ἀντικρύσαμεν εἰς πολλάς περιοχάς τοῦ πλανήτου ἦσαν ἀποκαρδιωτικαί τόσον διά τούς ἐπισκέπτας, ὅσον, κυρίως, διά τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν εἰς τάς ταλαιπωρημένας αὐτάς περιοχάς. Εἰς ὅλας δέ τάς περιπτώσεις, ἡ οἰκολογική καταστροφή συνωδεύετο ἀπό κοινωνικόν καί οἰκονομικόν μαρασμόν, ἀνεργίαν, ὑποβαθμισμένην ποιότητα τῆς ζωῆς. 

Διά τήν Ἐκκλησίαν μας, ὁ φυσικός κόσμος εἶναι κτίσις τοῦ Θεοῦ καί κάθε ὕλη καί ζῶν ὀργανισμός ἐπάνω εἰς τόν πλανήτην συναποτελοῦν τόν γήϊνον χῶρον ἐκδηλώσεως τῆς θεϊκῆς θελήσεώς Του. Ὅπως ἄλλωστε ἔχουν πρό αἰώνων διατυπώσει οἱ ἅγιοι Πατέρες, «πάντα τῆς ἀλλήλων χρείας δέονται καί ταῖς παρ᾿ ἀλλήλων ἐπικουρίαις συνίστανται» (Μέγας Ἀθανάσιος). Ἤδη ἀπό τόν 4ον αἰῶνα διεπίστωναν, δηλαδή, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι ὅλα τά μέρη τῆς κτίσεως, συμπεριλαβανομένου καί τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἀλληλένδετα καί ἀλληλοεξαρτώμενα. Αὐτός ἄλλωστε δέν εἶναι καί ὁ ὁρισμός τῆς οἰκολογικῆς ἰσορροπίας, τήν ὁποίαν οἱ ἐπιστήμονες οἰκολόγοι προτάσσουν εἰς τάς ἡμέρας μας ὡς ὑψίστην ἀρχήν καί καλοῦν πάντας εἰς τήν διατήρησίν της;

 Ἡ περιβαλλοντική κρίσις τοῦ Ἀσωποῦ ἀναδεικνύει τάς πολλαπλᾶς εὐθύνας ὅλων ἡμῶν διά τήν ἀποτελεσματικήν διατήρησιν τῆς ἀκεραιότητος τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Πολιτεία, ἐπιχειρηματίαι, ἡ ἀκαδημαϊκή κοινότης καί ἡ κοινωνία τῶν πολιτῶν, ἡ Ἐκκλησία, καί, βεβαίως, ὁ κάθε πολίτης προσωπικῶς, φέρομεν τό βάρος τῆς προστασίας τῶν φυσικῶν συστημάτων πού ὑποστηρίζουν κάθε μορφῆς ζωήν εἰς τήν γῆν.

Ἡ κρίσις τοῦ Ἀσωποῦ ἀναδεικνύει ὅμως καί τήν ἀξίαν τῆς ἐπιστημονικῆς ἐρεύνης διά τήν διαπίστωσιν ἀλλά καί τήν ἀντιμετώπισιν τῶν κρισίμων προβλημάτων ρυπάνσεως τοῦ περιβάλλοντος, ἀπωλείας τῆς βιοποικιλότητος καί βεβαίως τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Συνελόντι εἰπεῖν, ὁ Ἀσωπός ἀποτελεῖ μικρόκοσμον τῆς παγκοσμίου οἰκολογικῆς κρίσεως, συνώνυμον τῶν τοξικῶν ἀποβλήτων καί τῆς θανατηφόρου μολύνσεως. 

Ὅπως γνωρίζομεν ἀπό τάς δημοσιευθείσας ἐπιστημονικάς ἐρεύνας, ὁ Ἀσωπός ἀποτελεῖ μίαν ἀπό τάς πλέον γνωστάς περιπτώσεις ρυπάνσεως ἀπό τό ἰδιαιτέρως ἐπικίνδυνον διά τήν ὑγείαν τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ περιβάλλοντος ἐξασθενές χρώμιον, καθώς καί ἀπό ἄλλα βαρέα μέταλλα. Τήν στενήν σχέσιν τῆς ὑγείας τοῦ περιβάλλοντος μέ τήν ὑγείαν τῶν ἀνθρώπων καί τάς εὐθύνας τῆς πολιτείας ἀναγνωρίζει καί τό Συμβούλιον τῆς Εὐρώπης, εἰδικώτερον μέ τήν ἀπόφασιν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς Κοινωνικῶν Δικαιωμάτων διά τόν Ἀσωπόν.  

Εἰς μεγάλον βαθμόν, τά προβλήματα ἐντόνου ρυπάνσεως τοῦ ποταμίου οἰκοσυστήματος καί τῆς λεκάνης ἀπορροῆς τοῦ Ἀσωποῦ ἀποτελοῦν ἀποτέλεσμα τῆς ἐλλείψεως ὠργανωμένων περιβαλλοντι-κῶν ὑποδομῶν διά τήν καλυτέραν ὀργάνωσιν τῆς βιομηχανικῆς δραστηριότητος, τῆς ἀπουσίας ὠργανωμένων ἐλέγχων τηρήσεως της νομιμότητος, ἀλλά καί αὐστηρῶν ὁρίων ἐκπομπῆς ρυπαντῶν, ὅπως τό ἐξασθενές χρώμιον, εἰς τά εὐπαθῆ φυσικά οἰκοσυστήματα.

Ἡ ἐπιστήμη ἀποτελεῖ ἀσφαλῆ βάσιν διά τάς λύσεις εἰς τήν πρόληψιν οἰκολογικῶν καταστροφῶν καί εἰς τήν ἀποκατάστασιν μέρους τῶν ζημιῶν εἰς οἰκοσυστήματα, πηγάς ὕδατος καί ἐδάφη. Ὅμως, τελικῶς οὐδέν τεχνικόν ἐπίτευγμα δύναται νά ἀντιμετωπίσῃ τήν περιβαλλοντικήν κρίσιν εἰς τήν ρίζαν της. Καί ἡ ρίζα τῆς περιβαλλοντικῆς κρίσεως εὑρίσκεται ἀκριβῶς εἰς τήν ὑπέρβασιν τῶν ὁρίων ἁρμονικῆς συμβιώσεως τῶν ἀνθρώπων μέ τό φυσικόν περιβάλλον καί εἰς τήν μή ἱκανότητα τῶν φυσικῶν οἰκοσυστημάτων καί τῶν φυσικῶν πόρων νά ὑποστηρίξουν τόν σημερινόν τρόπον ζωῆς. Εἰδικῶς, ὁ «ἰδικός μας» οἰκονομικῶς ἀνεπτυγμένος κόσμος ἤδη ἀφήνει εἰς τήν γῆν ἕνα βαρύ οἰκολογικόν ἀποτύπωμα, καθώς ἡ παραγωγή καί ὑπερκατανάλωσις ἀγαθῶν, αἱ ρυπογόνοι μορφαί μετακινήσεων, ἡ ἀπόρριψις εἰς τό φυσικόν περιβάλλον τῶν λυμάτων καί λοιπῶν ἀποβλήτων, αἱ ἀμείωτοι ἐκπομπαί ἀερίων τοῦ θερμοκηπίου, αἱ ὁποῖαι προξενοῦν τήν ὑπερθέρμανσιν τοῦ πλανήτου καί τήν κλιματικήν ἀλλαγήν, καθώς καί τά μεγάλα βιομηχανικά καί πυρηνικά ἀτυχήματα, προκαλοῦν ἐπιπτώσεις αἱ ὁποῖαι δυσκόλως θεραπεύονται. 

 Εἶναι πρός τό συμφέρον ὅλων νά προστατεύωμεν τήν φύσιν. Εἰδικώτερον δέ αἱ τοπικαί κοινωνίαι, οἱ ἀγρόται, οἱ κτηνοτρόφοι, οἱ ἐπιχειρηματίαι, οἱ διδάσκαλοι, οἱ ἱερεῖς, ἐνήλικες καί παιδιά, εἶναι ἀπαραίτητον νά ἐνταχθοῦν εἰς τήν πρώτην γραμμήν ὡς φύλακες τοῦ περιβάλλοντος. Ἡ εὐθύνη μας διά τήν προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος ἀποτελεῖ πρωτίστως ἠθικήν εὐθύνην πρός τόν Θεόν καί βεβαίως πρός τό σύνολον τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας. Καθαρός Ἀσωπός σημαίνει καθαρός κόσμος· τό καθαρόν περιβάλλον ἀντικατοπτρίζει μίαν καθαράν κοινωνίαν καί ἡ καθαρά οἰκονομική δραστηριότης ἀπορρέει ἐκ καθαρᾶς καρδίας. 

Ἀπό τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας συγχαίρομεν καί εὐχαριστοῦμεν ὅλους ὅσοι συνετέλεσαν εἰς τήν ἀποκατάστασιν τῶν ἐνταῦθα οἰκολογικῶν πραγμάτων καί εὐχαριστοῦμεν ἀπό καρδίας διά τήν τιμητικήν πρόσκλησιν τόσον τόν Μακαριώτατον ἀδελφόν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἱερώνυμον, γόνον εὐκλεῆ τῆς Βοιωτίας, ὅσον καί τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Γεώργιον, ποιμενάρχην τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας, καί τόν ἀγαπητόν καί δραστήριον Περιφερειάρχην Στερεᾶς Ἑλλάδος Ἐξοχώτατον κ. Κωνσταντῖνον Μπακογιάννην.

Ὁ Θεός νά προστατεύῃ τήν Βοιωτίαν καί ὅλην τήν Ἑλλάδα.



ADDRESS 
By His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew For World Environment Day 
(Boeotia, Greece, 6 June, 2017)

Your Excellency the President of the Hellenic Republic,
Your Beatitude Archbishop Ieronymos of Athens and All Greece
Most Reverend brother Hierarchs,
Your Excellency the Regional Governor of Central Greece,
Dear friends and participants,

We are wholeheartedly grateful for the gracious invitation to the festivities for World Environment Day. More particularly, the opportunity to visit the ecologically troubled region of the Asopus River provides an occasion to spotlight the regional dimension of environmental issues, which collectively foster an unprecedented crisis that plagues the entire world.

For more than twenty-five years, the exacerbation of the ecological crisis, along with its attendant social and financial inequalities, have created unusual concern and vigilance for the Ecumenical Patriarchate. In the context of the international waterborne symposia organized by the Ecumenical Patriarchate from 1995 in various ecological critical places of the world, the images of devastation that we witnessed in numerous locations of our planet were heartbreaking for both us as visitors but particularly for the inhabitants of those distressed places. In every situation, the environmental destruction was accompanied by social and economic decline, unemployment and diminished quality of life.

For the Church, the natural world is God’s creation, while every material and living thing on the planet constitutes the earthly domain where God’s sacred will is manifested. After all, as the holy Fathers formulated many centuries ago, “all things have need of one another, and all things are sustained by mutually supporting one another.” (Athanasius the Great) Already from the fourth century, the Church Fathers were aware of the fact that all members of creation, including human beings, are interconnected and interdependent. This is precisely the definition of ecological balance proposed by environmental scientists in our time as the supreme principle, inviting us to maintain and sustain this balance.

The environmental crisis of the Asopus River demonstrates the manifold responsibilities of all people for the effective preservation of the integrity of creation. Government, corporations, academic scholarship, civil society, the Church and, of course, every citizen of good will must personally bear and share the burden of protecting the natural systems that support every form of life on earth.

Nevertheless, the crisis of the Asopus River also highlights the value of scientific research for the appreciation and resolution of the crucial challenges related to pollution, biodiversity and primarily climate change. In brief, the Asopus is a microcosm of the global ecological crisis, becoming synonymous with toxic waste and lethal contamination.

As we know from published scholarly studies, the Asopus River comprises one of the most familiar cases of pollution caused by the highly toxic hexavalent chromium and other metals that have been scientifically proved to be harmful and carcinogenic to human beings. In fact, the close association between environmental wellbeing and human health is acknowledged by the Council of Europe, especially through the resolution of its Committee of Social Rights on the Asopus River.

The challenges of water pollution in the basin of the Asopus River are to a great degree the result of a lack of systematic ecological and industrial infrastructure as well as the absence of legal regulations with rigorous implementation for waste in the vulnerable ecosystem.

Science provides a guaranteed foundation for the resolution and prevention of environmental devastation, but also for the partial restoration of environmental destruction. Yet, no technical or technological achievement can ultimately address the ecological crisis in its root causes. And the roots of our ecological crisis are found precisely in the transgression by humankind of its balanced relationship with the natural environment and in the incapacity of the natural ecosystems and resources to sustain our contemporary lifestyle. To be more precise, our very own financially developed world is already leaving an untenable footprint through the greedy production and consumption of goods, the uncontrollable pollution of modern transportation, the limitless waste and endless carbon emissions, together with the vast industrial and nuclear accidents, all of which contribute immensely to global warming and climate change with irreparable and irreversible ramifications.

So protecting nature is eventually and essentially in the interest of everyone. Local communities, farmers, agriculturists, businesses, educators, clergy, young and old – all of us should be conscripted as guardians of the natural environment. Each of us has a moral mandate and responsibility before God – and of course before the whole world – to care for and preserve creation. A clean Asopus denotes a clean world; a clean environment reflects a clean society; and a clean trade involves a clean heart.

The Holy and Great Church of Christ sincerely congratulates and commends all those who contributed to the restoration of the natural order in this region, while also warmly thanking His Beatitude our brother Archbishop Ieronymos, the offspring of Boeotia, and His Eminence Metropolitan Georgios of Thebes and Levadeia, the local hierarch of this sacred eparchy, as well as our beloved and prodigious Regional Governor of Central Greece, His Excellency Konstantinos Bakoyiannis, for this distinguished invitation.

May God protect Boeotia and all of Greece.

6.6.17

Οικουμενικός Πατριάρχης και Αρχιεπίσκοπος Αθηνών στην εκδήλωση «Καθαρός Ασωπός»

6.6.2017
Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος 
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης 






































«Η ευθύνη μας για την προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί ηθική ευθύνη προς τον Θεό και προς το σύνολο της ανθρώπινης κοινωνίας» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση «Καθαρός Ασωπός» που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι στο κλειστό γήπεδο Σχηματαρίου παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ενώ παρέστησαν Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Πολιτικοί, παράγοντες της περιοχής, κληρικοί και λαϊκοί.

Η εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος με σύνθημα «Ασωπός, από την ιδέα στην πράξη» πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι στο Σχηματάρι υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος έκανε λόγο για «μιαν εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για το περιβάλλον, σε πλανητικό επίπεδο. Και υπ' αυτή την έννοια η φετινή επέτειος της ημέρας του περιβάλλοντος πρέπει να μείνει ως επέτειος βαθιάς περίσκεψης». Σε άλλο σημείο επεσήμανε πως «η ορθοδοξία έχει μέσα στην ψυχή της τον άνθρωπο, είναι εκείνη η οποία από την φύση της είναι προορισμένη να υπερασπίζεται το περιβάλλον. Γιατί το περιβάλλον είναι εκείνο το οποίο δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να ζήσει. Εκ Θεού προέρχεται ο άνθρωπος και χωρίς το Περιβάλλον δεν έχει κανένα νόημα η αποστολή του» σημειώνοντας πως «η προστασία του περιβάλλοντος, ιδίως μετά τα βαρύτατα πλήγματα που έχει υποστεί εξαιτίας της προκλητικής ανθρώπινης αδιαφορίας και της άναρχης παγκόσμιας ανάπτυξης, καθίσταται πλέον υπαρξιακό διακύβευμα για την ανθρωπότητα. Όλοι οι λαοί του πλανήτη πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως έχουμε χρέος ν' αντιμετωπίσουμε, όσο είναι ακόμη καιρός, τις δραματικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στον χαιρετισμό του ευχαρίστησε για την πρόσκληση και για την ευκαιρία που του δόθηκε να επισκεφθεί, όπως είπε, την ταλαιπωρημένη οικολογικώς αυτή περιοχή. Αναφέρθηκε στα συμπόσια και στη μέριμνα του Πατριαρχείου για την οικολογία και υπογράμμισε πως «η περιβαλλοντική κρίση του Ασωπού δείχνει την ευθύνη όλων μας και την αξία της επιστημονικής έρευνας». Μίλησε για την άρρηκτη και στενή σχέση μεταξύ ανθρώπου και φύσης τονίζοντας πως «ο φυσικός κόσμος όπως κι ο άνθρωπος είναι του Θεού. Όλα τα μέρη της φύσεως είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα», ενώ έκανε λόγο για αναγκαιότητα αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και επίλυση της κρίσης του Ασωπού.

«Η κρίση του Ασωπού αναδεικνύει την αξία της επιστημονικής έρευνας. Ο Ασωπός είναι ένας μικρόκοσμος της παγκόσμιας οικολογικής κρίσης» τόνισε ο Πατριάρχης. Αναφέρθηκε, επίσης, στο «βαρύ οικολογικό αποτύπωμα που αφήνει ο κόσμος μας στην γη» και κάλεσε όλους, πολιτεία και πολίτες να σταθούν «στην πρώτη γραμμή ως φύλακες του περιβάλλοντος. Καθαρός Ασωπός σημαίνει καθαρός κόσμος». Ολοκληρώνοντας την ομιλία του επεσήμανε ότι «η ευθύνη μας για την προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί ηθική ευθύνη προς τον Θεό και προς το σύνολο της ανθρώπινης κοινωνίας». 

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε πως «η εκδήλωση αυτή αποτελεί σταθμό για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής». 

Επεσήμανε ότι «από θεολογική άποψη το οικολογικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πνευματικό, αφού η στάση του ανθρώπου απέναντι στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον καθορίζεται από την όλη πνευματική του συγκρότηση. Η πτώση του ανθρώπου, με την έννοια που αποδίδει στον όρο η Βιβλική Θεολογία, είναι η πρωταρχική αιτία του οικολογικού προβλήματος. Ο Θεός Δημιουργός έθεσε τον άνθρωπο στον επίγειο παράδεισο ως «κορωνίδα της δημιουργίας» για να λειτουργεί ως «ιερέας της κτίσεως» με την εντολή να εργάζεται, να φυλάσσει και να εξωραΐζει τον υπέροχο κήπο της Εδέμ».

Υπογράμμισε, επίσης, ότι «αν θέλουμε να είμαστε ολοκληρωμένοι και συνεπείς Χριστιανοί και υπεύθυνοι άνθρωποι οφείλουμε να εργαζόμαστε και να αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία του περιβάλλοντος, να το προστατεύουμε, να μην το ρυπαίνουμε και να το καταστρέφουμε. Οφείλουμε να μεταδώσουμε στους νέους, στα παιδιά μας, την ευαισθησία και το αίσθημα ευθύνης για τον κόσμο που μας περιβάλλει, διαφορετικά είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε σ’ ένα απέραντο σκουπιδότοπο και όχι στην "καλώς λίαν" κτίση που μας χάρισε ο Θεός». 

Μίλησε για τα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως αυτό του Ασωπού ποταμού και αναφέρθηκε στις προσπάθειες που έχουν γίνει για την αντιμετώπισή τους, ενώ έκανε λόγο για ανάγκη συνεργασίας όλων των ειδικών και υπευθύνων, «για να μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα φθάσουμε στην εξυγίανση και αναβάθμιση της περιοχής». 

Για την κλιματική κρίση και για την ανάγκη μιας παγκόσμιας ισχυρής συμμαχίας μίλησε κι ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος. Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας κι Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης επεσήμανε ότι το έργο του Ασωπού είναι ένα έργο μείζονος σημασίας για το περιβάλλον και την οικονομία. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης μίλησε για τις πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί σε αυτήν την κατεύθυνση, για το ειδικό πρόγραμμα σχετικά με την δημιουργία νέων ή αναβάθμιση υφιστάμενων επιχειρηματικών πάρκων. Από την πλευρά του ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, Κώστας Μπακογιάννης έκανε λόγο για προσπάθεια ολόκληρης της κοινωνίας και των φορέων της Στερεάς Ελλάδας ώστε να υλοποιηθεί το σχέδιο ανάπτυξης. Σε εγκληματικές λογικές, απληστία για το κυνήγι του συμφέροντος αναφέρθηκε ο δήμαρχος Τανάγρας, Βασίλης Περγάλιας.

Στην αρχή της εκδήλωσης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πατριάρχης και ο Αρχιεπίσκοπος φύτεψαν συμβολικά ένα δέντρο στον προαύλιο χώρο του γηπέδου, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης βραβεύτηκαν μαθητές δημοτικών και γυμνασίων για την έκθεσή τους σχετικά με το πώς βιώνουν το πρόβλημα στην καθημερινότητά τους, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις θα ολοκληρωθούν με περιβαλλοντικές δράσεις και ψυχαγωγίας αλλά και συναυλία του Μίλτου Πασχαλίδη.

«Καθαρός Ασωπός, από την ιδέα στην πράξη», με την ενεργή παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη [πλήρες video + κείμενο]

2.6.17

Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 2017

2/6/2017

Ερχόμαστε και αυτή την χρονιά να θυμηθούμε το Περιβάλλον σε μία ημέρα που τελικά καθιερώθηκε, ας μου επιτραπεί η έκφραση, συμβατικά. Διότι οι εορτές και οι επέτειοι σημαίνουν ή εξυπονοούν ότι συνειδητοποιούμε το περιεχόμενο που ειδικά δόθηκε στην ημέρα που τιμούμε και ανανεώνουμε τις σκέψεις και τις αποφάσεις μας που συνδέονται με αυτήν. Στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε στο οικολογικό πρόβλημα, τις παραμέτρους και τον αποφασιστικό τρόπο αντιμετώπισής του.

Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι η 5η Ιουνίου θεσπίσθηκε ως Παγκόσμιος Ημέρα Περιβάλλοντος προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν οι λαοί στην προστασία και την διατήρησή του ως πηγή απόληψης αγαθών.

Η Μητέρα Εκκλησία έχει θεσπίσει την 1η Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδίκτου, ως ημέρα υμνολογίας, δοξολογίας του Κτίστη και προστασίας της κτίσεώς του. Δηλαδή όχι με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον, αλλά και με παραδοχή και σεβασμό προς κάθε έργο του Δημιουργού: «Θαυμαστός ει ο Θεός και θαυμαστά τα έργα σου».

Στους καιρούς μας, όμως, αναδεικνύεται ο παραλογισμός και η υπεροψία του σύγχρονου ανθρώπου, που θεοποίησε τον εαυτό του μένοντας μακριά από τον Θεό και με τυπικές εκδηλώσεις έρχεται ακριβώς να υπογραμμίσει το έλλειμμα της συνείδησης και την ουσιαστική αδιαφορία του προς μία από τις σημαντικότερες υποχρεώσεις μας προς τον Δημιουργό. Την προστασία της Δημιουργίας. Η τραγική αντίφαση είναι ότι ο ίδιος ο άνθρωπος καταστρέφει την Κτίση, προκαλώντας καταστροφές που απειλούν τον ίδιο.

«Ο άνθρωπος είναι κέντρο της σκοπιμότητας του υλικού κόσμου και η ιστορία του προσδιορίζει την ιστορία και τη μοίρα του κόσμου αυτού», διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος. Στη Γένεση εξ άλλου διαβάζομε, ότι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο την εντολή να εργάζεται στον παράδεισο, που ήταν ο κόσμος, και να τον φυλάσσει, να τον φροντίζει, δηλαδή και να τον προστατεύει (Γεν. β 15). Με άλλα λόγια, τοποθετώντας τον μέσα στον υλικό κόσμο τον κατέστησε οικονόμο και διαχειριστή του κόσμου, της φύσης. 

Τούτο βεβαίως δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος απέβη και κύριος, κυρίαρχος της φύσης, διότι μοναδικός Κύριος των πάντων είναι ο ίδιος ο Θεός. Με την εντολή του «φυλάσσειν» ο άνθρωπος κλήθηκε να διαφυλάξει το περιβάλλον κι όχι να το μεταβάλει και να το καταστρέψει. Αλλά το οικολογικό πρόβλημα δεν συνιστά για την Ορθόδοξη Εκκλησία πρόβλημα καταστροφής της Φύσης μόνον, αλλά καταστροφής κατά κύριο λόγο του χώρου όπου αποκαλύπτεται αδιάκοπα η βουλή του Θεού για τον άνθρωπο. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι άρρηκτα δεμένος με τη φύση, αφού από αυτήν προέρχονται όλα όσα του είναι απαραίτητα για να επιβιώσει. 

Όπως προσφυώς έχει ειπωθεί, η Ορθοδοξία διδάσκει την αποφυγή του πλεονασμού, διότι «η ζωή μας δε στηρίζεται στην περίσσεια». «Είτε τρώμε, είτε πίνουμε, όλα τα κάνουμε εις δόξαν Θεού» και «ο άνθρωπος δε θα ζήσει μόνο με την υλική τροφή». Στην Αγία Γραφή η εντολή του «φυλάσσειν» προβάλλει την αρχή της προστασίας των φυσικών πόρων, την οποία και εμμέσως προτείνει με το θεσμό της νηστείας.

Η οικολογική κρίση µπορούµε να πουµε ότι καθρεπτίζει την εσωτερική κρίση του ανθρώπου, που τα κάνει όλα για να τελειωθεί ως πρόσωπο, αλλά µαταιοπονεί. Η αγωνία του και το άγχος του δεν είναι συµπτωµατικά, αλλά οφείλονται στην εσφαλµένη αντίληψη για την αλήθεια του προσώπου. Ο άνθρωπος τελειούται με την κατά χάρη οµοίωσή του µε το Θεό, ο οποίος είναι Αγάπη. Στο υπόβαθρο της οικολογικής κρίσης κρύπτεται η επιθυµία του ανθρώπου να τελειωθεί χωρίς να υπολογίζει το θέληµα του Θεού και χωρίς να επωµίζεται την προσωπική ευθύνη του για τις πράξεις του.

Για τον Ορθόδοξο Χριστιανό, η λύση του οικολογικού προβλήματος εξαρτάται από τη ριζική αλλαγή των σχέσεών του με τον κόσμο, με τους συνανθρώπους του και κυρίως με τον Θεό. Καθαρά και αποφασιστικά. Η μετάνοια και η επιστροφή μας στην απλή και ταπεινή ζωή είναι η μόνη ουσιαστική διέξοδος. Είναι η μόνη δυνατή σωτηρία του πλανήτη και είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Από μας εξαρτάται.

Οι συνεπέστεροι Αναγνώστες μας

Related Posts with Thumbnails