Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και το κουτάβι στην Καππαδοκία [video]

  Καππαδοκία, 22 Ιουνίου 2019  

No comments!!!

Πάπας Φραγκίσκος: "Ο αδελφός μου Βαρθολομαίος είναι πρόδρομος πολλών ιδεών και πρωτοβουλιών, τις οποίες έχουμε ενστερνισθεί και τις έχουμε κάνει και δικές μας"

Πάπας Φραγκίσκος: "Ο αδελφός μου Βαρθολομαίος, Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, είναι πρόδρομος πολλών ιδεών και πρωτοβουλιών, τις οποίες έχουμε ενστερνισθεί και τις έχουμε κάνει και δικές μας, όπως στην εγκύκλιο μας για το περιβάλλον, Laudato Si."

Αυτά είπε ο Πάπας Φραγκίσκος στην ομιλία του που εκφώνησε αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του Διεθνούς συμποσίου που έλαβε χώρα στην Νάπολη της Ιταλίας 20 και 21 Ιουνίου με θέμα: "Η Θεολογία μετά την εγκύκλιο Veritatis Gaudium στο χώρο της Μεσογείου".

Ένα συνέδριο που είχε ως σκοπό την θέση της Θεολογίας στις ανάγκες και προκλήσεις της σύγχρονης εποχής, με επίκεντρο τη Μεσόγειο, την θάλασσα όπου διασταυρώθηκαν οι πιο σημαντικοί πολιτισμοί της γης και λαμβάνει χώρα σήμερα εκεί η μεγάλη τραγωδία της μετανάστευσης. 

Για το λόγο αυτό ζητήθηκε η άποψη του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο οποίος απάντησε στην πρόσκληση με την αποστολή ενός σημαντικού μηνύματος, το οποίο όλοι οι παρόντες και τα μέσα επικοινωνίας το αποκάλεσαν ως εισαγωγή στην Θεολογία της Υποδοχής. 

Με αυτό ακριβώς στον πρόλογο του ο Πάπας θέλησε να εξάρει τον ρόλο του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και της Κωνσταντινουπόλεως και προσκάλεσε όλους να δώσουν ιδιαίτερη βαρύτητα στους λόγους του Οικουμενικού Πατριάρχη, που "μας τίμησε με αυτό το μήνυμα", όπως είπε χαρακτηριστικά.

Στο κείμενο του Οικουμενικού Πατριάρχη (του οποίου μια αναλυτική περίληψη στην αγγλική δείτε εδώ - το παραθέτουμε στη συνέχεια ολόκληρο στην ιταλική), τονίζεται, μεταξύ άλλων, ότι το μήνυμα του Κυρίου μας και Σωτήρα και κατά συνέπεια εκείνο των Εκκλησιών, δεν πρέπει να περιορίζεται και να εξαντλείται εκ μέρους μας σε πράξεις βοήθειας και ελεημοσύνης, μα είναι επιτακτικό να αναδείξουμε την σημασία και την αξία της αλήθειας και της δικαιοσύνης και να εξετάσουμε τις βαθιές αίτιες του φαινομένου της τραγωδίας που πλήττει την Μεσόγειο, ώστε να τις θεραπεύσουμε, για να αποφύγουμε την καταρράκωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι πρωταρχικό καθήκον των Εκκλησιών να συντονισθούν για ένα κοινό αγώνα για μια κοινωνική δικαιοσύνη σε ένα σύγχρονο παγκοσμοποιημένο κόσμο, ώστε να δημιουργηθούν οι θεολογικές και ανθρωπολογικές εκείνες προϋποθέσεις, μέσω και του έργου των θεολογικών σχολών, με σκοπό να αναδειχθούν θεσμοί κοντά στις ανθρώπινες ανάγκες, οι οποίες δεν θα θέτουν σαν πρωταρχικό σκοπό τους την εκμετάλλευση της ανθρώπινης ύπαρξης. Υπενθύμισε επίσης ότι στην Πανορθόδοξο Σύνοδο της Κρήτης (2016), δόθηκε μεγάλη έμφαση στην καταπολέμηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον συνάνθρωπο του. 

Ο ίδιος ο Πάπας στη ομιλία του, εκτός των άλλων, έδωσε έμφαση στην έννοια της Χριστιανικής Παράδοσης, σημαντικό εφόδιο κατά της λήθης του ανθρωπίνου γίγνεσθαι, αλλά υπογραμμίζοντας την ορθή ερμηνεία της: "Η Χριστιανική μας Παράδοση είναι χρήσιμη", είπε ο Πάπας Φραγκίσκος, "και δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτή, γιατί χωρίς την Παράδοση ο άνθρωπος στερείται μνήμης. Αλλά και η Παράδοση δεν πρέπει να εκλαμβάνεται σαν κάτι το στατικό, διότι η ίδια η Παράδοση ενέχει την δυναμική της Αλήθειας και θα μας βοηθήσει να ανοίξουμε νέους ορίζοντες για την αληθινή πρόοδο της ανθρωπότητας". 

Αυτές είναι σκέψεις του Μητροπολίτη Ιωάννη Ζηζιούλα, μου ψιθύρισε ο καθηγητής Θεολογίας Sergio Tanzarella, που ως γνωστόν ο ίδιος ο Πάπας έχει επανειλημμένως εκφραστεί ότι τον θεωρεί τον πιο σημαντικό θεολόγο εν ζωή. Ίσως γιατί παλιά λεγόταν ότι η πίστη έχει δυο πηγές: την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση. Στην ουσία η Αγία Γραφή υπάρχει ως παράδοση και η Εκκλησία συνεχίζει την πορεία της μέσω της ιστορίας έως τα έσχατα, όπως έλεγε και πρόσφατα στο Ποντιφικό Ινστιτούτο Οριεντάλε ο π. Γρηγόριος Παπαθωμάς. 

Εντύπωση προκάλεσε και η ομιλία του καθ. Sergio Tanzarella, ο οποίος ανέφερε ότι η Θεολογία σήμερα ημέρα, έχει γίνει προνόμιο μιας ελίτ, εντελώς αποκομμένης από τις ανάγκες του κοινωνικού γίγνεσθαι της Εκκλησίας του Κυρίου μας και έχει εστιάσει το ενδιαφέρον της στα αμιγώς διοικητικά συμφέροντα της Εκκλησίας. Η τοποθέτηση του Sergio Tanzarella που απέσπασε τα χειροκροτήματα των παρόντων, προκάλεσε και την επικρότηση του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος τόνισε ενώπιον όλων ότι με την ομιλία του ο Καθηγητής Tanzarella μας έδωσε ισχυρά ραπίσματα και δικαίως. 

Και ο νοών νοείτω, σκεπτόμενοι εσχατολογικά. 

Νίκος Τζωίτης

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τη γαϊδουρίτσα Δάφνη και τα κατσικάκια στον κήπο της Μονής Χάλκης

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ευρισκόμενος σήμερα (6.6.2019) στην Ι. Μονή Αγίας Τριάδας Χάλκης, όπου συστεγάζεται η ιστορική Θεολογική Σχολή, είχε την ευκαιρία να χαρεί σήμερα τον όμορφο και ολάνθιστο κήπο της και να ευλογήσει ένα νεογέννητο κατσικάκι αλλά και το νεογέννητο γαϊδουράκι, το οποίο ονόμασε Δάφνη!

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος: 10 γεγονότα σχετικά με την ρύπανση της ατμόσφαιρας

Η ατμοσφαιρική ρύπανση απειλεί τους πάντες, προειδοποίησαν κατά τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τα Ηνωμένα Έθνη, με 9 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη να αναπνέουν μολυσμένο αέρα. Το φαινόμενο αυτό έχει προκαλέσει μια εντεινόμενη, παγκόσμια κρίση υγείας, η οποία ήδη ευθύνεται για περίπου επτά εκατομμύρια θανάτους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). 

Η καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, για τα μέσα μεταφοράς και για την βιομηχανία συμβάλλει κατά κύριο λόγο στην ατμοσφαιρική ρύπανση ενώ είναι και η κύρια πηγή των εκπομπών άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η αντιμετώπιση και των δύο αυτών προβλημάτων θα μπορούσε να ωφελήσει σημαντικά τη δημόσια υγεία. 

Ακολουθούν κάποια σημαντικά γεγονότα αναφορικά με τις επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα στον άνθρωπο:

1. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σκοτώνει 800 ανθρώπους την ώρα ή 13 το λεπτό, δηλαδή τρεις φορές περισσότερους από τον ετήσιο αριθμό των θυμάτων της φυματίωσης, της ελονοσίας και του AIDS μαζί.

2. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ίδιοι ρυπαντές συμβάλλουν τόσο στην κλιματική αλλαγή όσο και στην τοπική ατμοσφαιρική ρύπανση, ανάμεσά τους ο μαύρος άνθρακας ή αιθάλη-- που παράγονται από την αναποτελεσματική καύση σε πηγές όπως οι φούρνοι και οι ντιζελοκινητήρες--και το μεθάνιο.

3. Οι πέντε κυριότερες πηγές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι η καύση ορυκτών καυσίμων σε εσωτερικούς χώρους, η χρήση ξύλων και άλλων βιομαζών για το μαγείρεμα, η θέρμανση και ηλεκτροδότηση των σπιτιών, η βιομηχανία, ανάμεσά τους και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όπως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και οι γεννήτριες ντίζελ, τα μέσα μεταφοράς και ειδικά τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, η κτηνοτροφία, περιλαμβανομένων των ζώων που παράγουν μεθάνιο και αμμωνία, οι ορυζώνες που παράγουν μεθάνιο και η καύση των γεωργικών απόβλητων, η καύση απόβλητων σε εξωτερικούς χώρους και η υγειονομική ταφή οργανικών απόβλητων.

4. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα νοικοκυριά προκαλεί κάθε χρόνο περίπου 3,8 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, η μεγάλη πλειονότητα εκ των οποίων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, και σχεδόν το 60% από αυτούς τους θανάτους αφορούν γυναικόπαιδα.

5. Το 93% των παιδιών σε όλον τον κόσμο ζουν σε περιοχές όπου τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ, με 600.000 παιδιά κάτω των 15 ετών να έχουν πεθάνει από λοιμώξεις του αναπνευστικού το 2016.

6. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας ευθύνεται για το 26% των θανάτων από ισχαιμική καρδιοπάθεια, το 24% των θανάτων από εγκεφαλικά, το 43% από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το 29% από καρκίνο των πνευμόνων. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά (η ρύπανση της ατμόσφαιρας) σχετίζεται, μεταξύ άλλων προβλημάτων υγείας, με την γέννηση λιποβαρών βρεφών, άσθμα, παιδικούς καρκίνους, παχυσαρκία, ανεπαρκή ανάπτυξη των πνευμόνων και αυτισμό.

7. Το 97% των πόλεων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με περισσότερους από 100.000 κατοίκους δεν πληρεί τα κατώτερα επίπεδα ποιότητας του αέρα που θέτει ο ΠΟΥ και στις χώρες υψηλού εισοδήματος το 29% των πόλεων απέχει από τα επιτρεπόμενα όρια.

8. Σχεδόν το 25% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την ύλη των μικρών σωματιδίων στα αστικά κέντρα προκαλείται από την κίνηση στους δρόμους, το 20% από την καύση οικιακών καυσίμων και το 15% από την λειτουργία των βιομηχανιών, περιλαμβανομένης της παραγωγής ηλεκτρισμού.

9. Η διατήρηση των επιπέδων της υπερθέρμανσης του πλανήτη "αρκετά πιο κάτω" από τους 2 βαθμούς Κελσίου--όπως έχουν δεσμευτεί με τη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή του 2015 να πράξουν οι κυβερνήσεις--θα μπορούσε να σώζει περίπου ένα εκατομμύριο ζωές τον χρόνο έως το 2050 και μόνο μέσω της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

10. Στις 15 χώρες που εκπέμπουν τα αέρια που ευθύνονται περισσότερο για την υπερθέρμανση του πλανήτη το κόστος της μόλυνσης της ατμόσφαιρας για τη δημόσια υγεία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κοινωνία των πολιτών στα κόμματα: Ο χρόνος του πλανήτη εκπνέει. Κηρύξτε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την κλιματική αλλαγή

Κοινή κραυγή αφύπνισης για το κλίμα, απευθύνουν με αφορμή τη σημερινή, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, 24 οργανώσεις - μέλη της συμμαχίας για το Κλίμα, προερχόμενες από το ευρύ φάσμα της κοινωνίας των πολιτών. Με κοινή τους δήλωση-έκκληση ζητούν από όλα τα κόμματα να επανεπεξεργαστούν άμεσα τις θέσεις τους για την ελληνική ενεργειακή και κλιματική πολιτική, προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις υποδείξεις της επιστήμης και τις υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν από τη Συμφωνία των Παρισίων.

«Στην προεκλογική περίοδο που ήδη βρισκόμαστε, απουσιάζει μέχρι στιγμής δυστυχώς η θεματική της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης. Σήμερα, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, 24 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών - μαζί και το WWF Ελλάς - ζητούμε την ένταξη της κλιματικής κρίσης στον πυρήνα της πολιτικής ατζέντας, καλώντας πολιτικά κόμματα και υποψήφιους βουλευτές του δημοκρατικού τόξου να αναλάβουν συγκεκριμένες και ισχυρές δεσμεύσεις για την αντιμετώπισή της. Η άμεση κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την κλιματική κρίση πρέπει να είναι η πρώτη γενναία και απολύτως αναγκαία απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου στη νέα σύνθεση του, καθώς αυτή θα κρίνει το μέλλον του πλανήτη, και κατ' επέκταση, το δικό μας μέλλον» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας.

Όπως επισημαίνουν και οι ακτιβιστικές οργανώσεις στην κοινή τους έκκληση, «παρακολουθώντας τον δημόσιο διάλογο στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο, ο οποίος αγνοεί το φλέγον ζήτημα της κλιματικής και ενεργειακής πολιτικής», θεωρούν χρέος τους να απευθύνουν στην κοινωνία και τις πολιτικές δυνάμεις «επείγον κάλεσμα σε δράση για την αναχαίτιση της κλιματικής κρίσης».

Υπενθυμίζεται η ανακοίνωση του ΟΗΕ, τον Οκτώβριο του 2018, σύμφωνα με την οποία έως το 2030 επιβάλλεται να μειωθούν οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στο μισό και σε περίπου 25 χρόνια να εκμηδενιστούν. Σε άλλη περίπτωση, χάνεται ο στόχος συγκράτησης της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που, όπως σημειώνεται, θα σηματοδοτήσει το άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας.. Οι συνέπειες, τονίζεται στην έκθεση του ΟΗΕ, θα είναι δραματικές, μη αναστρέψιμες..

«Το ζήτημα παραμένει εξαιρετικά επείγον, με δεδομένο ότι οι πολιτικές, οι οποίες θα αποφασιστούν από όλα τα κράτη τα επόμενα ένα με δύο χρόνια, θα καθορίσουν εν πολλοίς αν η αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας παραμείνει κοντά στα πιο "βιώσιμα" επίπεδα του +1,5 ° C» σημειώνεται στο κοινό κείμενο των 24 οργανώσεων και προστίθεται: «Η ελληνική κλιματική πολιτική μέχρι σήμερα, όπως αυτή έχει εκφραστεί από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις, αποτυγχάνει να ευθυγραμμιστεί με τις υποδείξεις της επιστήμης με αποτέλεσμα να συνάδει με σενάρια υπερθέρμανσης του πλανήτη άνω των +3,5 ° C. Άνοδος της θερμοκρασίας σε αυτό το επίπεδο μεταφράζεται σε μη-αναστρέψιμες κοινωνικές, ανθρωπιστικές και οικονομικές επιπτώσεις, ενδεχομένως και σε ερημοποίηση σημαντικών τμημάτων της ελληνικής επικράτειας. Παρ' όλα αυτά, και σε αντίθεση με τον διεθνή πολιτικό διάλογο, η κλιματική αλλαγή απουσιάζει από την προεκλογική ατζέντα των ελληνικών κομμάτων».

Δεδομένων των περιορισμένων περιθωρίων για δράση, οι αντιπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών ζητούν από όλα τα ελληνικά κόμματα να δεσμευτούν δημόσια ότι θα συνεργαστούν από κοινού, ώστε η πρώτη -συμβολική, αλλά και ουσιαστική- πράξη του νέου κοινοβουλίου να είναι η άμεση κήρυξη της χώρας σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης για την κλιματική αλλαγή», ακολουθώντας το παράδειγμα των κοινοβουλίων της Βρετανίας, της Σκωτίας, της Ουαλίας και της Ιρλανδίας, τα οποία υιοθέτησαν αντίστοιχα ψηφίσματα.

«Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να υιοθετηθούν ως το 2020 από το ελληνικό κοινοβούλιο τα απαραίτητα μέτρα και οι πολιτικές, οι οποίες μειώνουν τις εκπομπές της χώρας στο μισό ως το 2030 και τις εκμηδενίζουν περίπου το 2040, δηλαδή, οδηγούν στην οριστική απεξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από τη χρήση ορυκτών καυσίμων (λιγνίτης, πετρέλαιο και φυσικό αέριο) το αργότερο ως το 2040, με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, και εν γένει ενσωματώνουν τις υποδείξεις της επιστήμης για την επίτευξη του 1,5 ° C σε όλους τους τομείς της οικονομίας» διευκρινίζουν οι οργανώσεις και καταλήγουν:

«Ως οργανώσεις που αγωνιούμε για το μέλλον του πλανήτη και των ανθρώπινων κοινωνιών, δεσμευόμαστε να εξαντλήσουμε όλα τα πολιτικά, επικοινωνιακά και νομικά μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας. Σε αυτό το πλαίσιο, καλούμε την ελληνική κοινωνία να γίνει ενεργό και δραστήριο κομμάτι του παγκόσμιου κινήματος που ζητά -κατά απόλυτη προτεραιότητα- δράση για την κλιματική κρίση, και να απαιτήσει από τους υποψήφιους βουλευτές όλων των κομμάτων ισχυρές δεσμεύσεις για την αντιμετώπισή της. Έχουμε μόλις 11 χρόνια να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στο μισό. Στο επίκεντρο της πρωτοβουλίας μας είναι ο άνθρωπος, ο πυρήνας των δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων που για πρώτη φορά τίθενται σε αμφισβήτηση στο σύνολό τους από την κλιματική κρίση. Τελικά το διακύβευμα είναι η ίδια μας η επιβίωση».

Οι οργανώσεις, που συνυπογράφουν την έκκληση είναι:

Αγροοικολογικό Δίκτυο Ελλάδος, Αειφόρουμ, Άνεμος Ανανέωσης / Wind of Renewal, Γιατροί του Κόσμου, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, Ελληνική Πλατφόρμα για την Ανάπτυξη, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Κέντρο Ζωής, Οικολογική Εταιρία Ανακύκλωσης, Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων, Οργάνωση Γη, Πλέγμα, Πολιτιστικός Σύλλογος Ελλάδας Ινδίας, Πολιτιστικός Σύλλογος Ελλάδας Μπαγκλαντές, Πολιτιστικός Σύλλογος Ελλάδας Πακιστάν, Πρωτοβουλία Πολιτών Σώστε την Ήπειρο, Actionaid, AIESEC, Greenpeace, HIGGS, IFOAM, Medasset, NO OIL Θεσπρωτίας, WWF Ελλάς.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αντόνιο Γκουτέρες: Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Αυτή είναι η μάχη της ζωής μας

«Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Αυτή είναι η μάχη της ζωής μας» τονίζει στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.

«Ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση. Οι ωκεανοί είναι υπό πίεση. Η ατμοσφαιρική ρύπανση αφαιρεί επτά εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο και καταστρέφει την ανάπτυξη των παιδιών. Πολλοί ατμοσφαιρικοί ρύποι προκαλούν επίσης την υπερθέρμανση του πλανήτη. Και η κλιματική αλλαγή είναι μια υπαρξιακή απειλή» τονίζει ο επικεφαλής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Αναφερόμενος μάλιστα στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Νότιο Ειρηνικό, όπου είδε «από πρώτο χέρι τις σοβαρές και επιδεινούμενες επιπτώσεις της παγκόσμιας κλιματικής έκτακτης ανάγκης» υπογράμμισε ότι η ανθρωπότητα πρέπει και μπορεί να κερδίσει αυτή τη μάχη, διότι, όπως τόνισε «υπάρχουν λύσεις».

Προς τούτο, κάλεσε τα κράτη όλου του κόσμου «να φορολογήσουν τη ρύπανση, και όχι τους ανθρώπους, να σταματήσουν την επιδότηση των ορυκτών καυσίμων και να σταματήσουν να χτίζουν νέους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα».

«Οι άνθρωποι παντού απαιτούν δράση. Στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ας ανταποκριθούμε στο κάλεσμα τους» κατέληξε ο ΓΓ του ΟΗΕ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

SOS από 27 Ακαδημίες της Ευρώπης: Η κλιματική αλλαγή απειλεί σοβαρά την ανθρώπινη υγεία

Η υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της κλιματικής αλλαγής ήδη έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων και η κατάσταση θα επιδεινωθεί στο μέλλον, προειδοποιεί μια νέα επιστημονική έκθεση 27 εθνικών Ακαδημιών της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων είναι και η Ακαδημία Αθηνών.

   Οι επιπτώσεις περιλαμβάνουν από την μετάδοση λοιμωδών νόσων μέσω των κουνουπιών μέχρι την εμφάνιση ή την επιδείνωση διαφόρων προβλημάτων ψυχικής υγείας, όπως της διαταραχής μετατραυματικού στρες, της αγχώδους διαταραχής, της κατάθλιψης και της κατάχρησης ουσιών.

   Οι πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού είναι οι ηλικιωμένοι, οι χρονίως πάσχοντες, τα παιδιά και οι μετανάστες, ενώ οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων είναι πιο εκτεθειμένοι σε υψηλά επίπεδα θερμικού στρες από ό,τι εκείνοι της επαρχίας. Από γεωγραφικής πλευράς, η Μεσόγειος και οι Αρκτικές περιοχές θεωρούνται οι πιο ευάλωτες στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για την υγεία.

   Η έκθεση της επιτροπής EASAC (επιστημονικού συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Ακαδημιών) με τίτλο «Η επιταγή της κλιματικής δράσης για την προστασία της ανθρώπινης υγείας στην Ευρώπη» επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή πρέπει πλέον να ιεραρχηθεί ως μία από τις σοβαρότερες απειλές για την υγεία. Όπως υπογραμμίζει, «ο ρυθμός και το εύρος της κλιματικής αλλαγής συνιστούν σοβαρές προκλήσεις για τις προόδους στην παγκόσμια υγεία που έχουν γίνει κατά τις τελευταίες δεκαετίες», ενώ προσθέτει ότι «οι κίνδυνοι για την υγεία αυξάνονται με το πέρασμα του χρόνου».

   Οι επιστήμονες, μεταξύ άλλων, αναφέρουν τα μελλοντικά οφέλη από μια περικοπή των εκπομπών άνθρακα για τη μείωση των ασθενειών και των πρόωρων θανάτων από την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ευρώπη, καθώς επίσης τις συνέπειες των ακραίων καιρικών συνθηκών, της ξηρασίας και των πλημμυρών για την παραγωγή τροφίμων, προβλέποντας μια μείωση κατά 5% έως 25% στις βασικές γεωργικές καλλιέργειες στην περιοχή της Μεσογείου, η γεωργία της οποίας αναμένεται να πληγεί περισσότερο από την άνοδο της θερμοκρασίας.

   Οι Ακαδημίες προτείνουν περιορισμό της κατανάλωσης κρέατος, κάτι που θα βοηθήσει (και) στον έλεγχο των «αερίων του θερμοκηπίου», αλλά και άμεσα στην υγεία των ανθρώπων. Προβλέπουν επίσης την εξάπλωση των λοιμωδών νόσων στην Ευρώπη, όσο το θερμόμετρο θα ανεβαίνει και θα επεκτείνεται η ακτίνα δράσης των κουνουπιών-φορέων. Ακόμη, αναμένουν αύξηση στις τροφικές δηλητηριάσεις, καθώς τα βακτήρια της σαλμονέλας και άλλα ευνοούνται από τις πιο υψηλές θερμοκρασίες, ενώ ακόμη και η αντίσταση των μικροοργανισμών όπως του E.coli στα αντιβιοτικά (ήδη ένα σοβαρό πρόβλημα) θα γίνει μεγαλύτερο στο μέλλον.

   Οι επιστήμονες των Ακαδημιών ζητούν από τις κυβερνήσεις και τη διεθνή κοινότητα να δείξουν πολιτική βούληση, καλύτερη συνεργασία μεταξύ τους και να καταφέρουν να συγκρατήσουν την άνοδο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (ήδη η άνοδος έχει φθάσει περίπου τον ένα βαθμό). Ο τελικός στόχος πρέπει να είναι μια οικονομία μηδενικών εκπομπών άνθρακα έως το 2050.

   Από ελληνικής πλευράς στην έκθεση της EASAC συνέβαλε ο ακαδημαϊκός και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Ζερεφός.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5.6.2019)

Συμπληρώθηκαν εφέτος σαράντα επτά χρόνια από την 5η Ιουνίου 1972, οπόταν άρχισαν οι εργασίες της πρώτης Παγκόσμιας Συνόδου για το Περιβάλλον στην Στοκχόλμη, στο πλαίσιο διασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών. Ήταν η πρώτη φορά που συζητήθηκαν οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις του οικολογικού προβλήματος με στόχο την λήψη διορθωτικών μέτρων. Έκτοτε, η 5η Ιουνίου καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποιήσεως και ενημερώσεως περί τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, λέγεται ότι “εορτάζει το περιβάλλον”! Αυτή η έκφραση όμως, φανερώνει ότι υπάρχει ακόμη εν πολλοίς, μετά από τόσα χρόνια, ουσιαστική άγνοια η αδιαφορία για το πρόβλημα του περιβάλλοντος. Διότι δεν πρόκειται για μία εορτή, αλλά για ημέρα περισυλλογής και απολογισμού των προσπαθειών για την προστασία της κτίσεως, μία ημέρα ορόσημο προς ανανέωση του αγώνα για την σωτηρία του οίκου που μας δώρησε ο Δημιουργός, του πλανήτη Γη. 

Έχω διατυπώσει και στο παρελθόν επανειλημμένως την άποψη, ότι αρκετές φορές οι σχετικές συζητήσεις και εκδηλώσεις θυμίζουν διαλόγους βωβών και κωφών. Ενώ όλοι θεωρητικά αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα του προβλήματος και πολλοί αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ή προσπαθούν με προθυμία να συμβάλουν στην λύση του, παρόλ’ αυτά το πρόβλημα υφίσταται και δεν διορθώνεται. 

Όμως, ο άνθρωπος οφείλει πρώτα από όλα να οδηγηθεί στην αληθινή γνώση του εαυτού του, προκειμένου να ερμηνεύσει ορθά τον λόγο και την ευλογία του Θεού προς τους Πρωτοπλάστους σχετικά με τα δημιουργήματα και το περιβάλλον: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης» (Γεν. 1, 27 – 1, 28). 

Ο κόσμος, δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων συγκυριών ή αναγκαιότητας, αλλά είναι προορισμένος από τον Δημιουργό ως εφαλτήριο σωτηρίας. Ο δε άνθρωπος έχει, ή τουλάχιστον οφείλει να έχει, ρόλο ρυθμιστικό μέσα στην δημιουργία, ως κορωνίδα αυτής. Συχνά ωστόσο λησμονεί την σχέση του με τον Θεό και την θέση του μέσα στην κτίση και αυτονομείται, οδηγούμενος σε εξουσιαστικές και καταδυναστευτικές αντιλήψεις και συμπεριφορές, τόσο προς τους συνανθρώπους του, όσο και προς το περιβάλλον.

Οι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας έχοντας εκπληρώσει τον σκοπό της υπάρξεώς τους ως ανθρώπων και μετέχοντες στην θεία δόξα, μάς δείχνουν και μάς διδάσκουν το καθαυτό οικολογικό φρόνημα. Έτσι, ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος την ελεήμονα καρδία όριζε ως «καύση καρδίας υπέρ πάσης της κτίσεως, υπέρ των ανθρώπων και των ορνέων και των ζώων και των δαιμόνων, και υπέρ παντός κτίσματος», ο δε Πατροκοσμάς προέλεγε ότι «οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί, γιατί δεν θα ’χουν αγάπη στα δέντρα».

Επομένως, το οικολογικό πρόβλημα είναι κατά βάσιν πνευματικό με τεράστιες ηθικές διαστάσεις. Χωρίς την απαλλαγή του ανθρώπου από τον εγωκεντρισμό και τον ευδαιμονισμό του, χωρίς την ασκητική θεώρηση της δημιουργίας και την ορθολογική-συνετή χρήση των υλικών αγαθών και του πλούτου, το οικολογικό πρόβλημα αντί να περιορίζεται, θα εξαπλώνεται. Γι' αυτό και η βασική πρόκληση της σημερινής ημέρας προς όλους είναι η μετάνοια, η επιστροφή προς τον Θεό - Δημιουργό και ο επαναπροσδιορισμός μας μέσα στην προοπτική του θεϊκού σχεδίου για την κτίση και το περιβάλλον.

Μετά πατρικών ευχών και αγάπης

† Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β΄

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κήρυξε την έναρξη των εργασιών της Γ΄ Διεθνούς “Διάσκεψης της Χάλκης”

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Τις εργασίες της Γ΄ διεθνούς “Διάσκεψης της Χάλκης”, για την Θεολογία και την Οικολογία, εγκαινίασε το Σάββατο, 1η Ιουνίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Η Διάσκεψη, που πραγματοποιείται στην Πόλη, έχει ως θέμα, “Θεολογική Εκπαίδευση και Οικολογική εγρήγορση”, και συμμετέχουν περισσότεροι από πενήντα διακεκριμένοι θεολόγοι και ειδικοί επιστήμονες, από σαράντα Θεολογικές Σχολές και Ινστιτούτα από διάφορες χώρες.

“Η Διάσκεψή μας πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια ενός πολύ ιδιαίτερου επετειακού έτους για την Ορθόδοξη Εκκλησία.  Έχουν περάσει τριάντα χρόνια από τότε που το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε την πρώτη του περιβαλλοντική εγκύκλιο. Η 1η Σεπτεμβρίου σηματοδοτεί την ημέρα κατά την οποία εκδίδουμε  - κάθε χρόνο από το 1989 - ένα ειδικό Πατριαρχικό Μήνυμα προς τους πιστούς σε ολόκληρο τον κόσμο, με το οποίο προειδοποιούμε πως η ανεξέλεγκτη “κυριαρχία"  επί της Δημιουργίας μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή, συνιστώντας την σύμπραξη ως αντίδοτο στην αχαλίνωτη κατανάλωση και τον ασκητισμό ως λύση έναντι της απεριορίστου σπατάλης. Σήμερα, η 1η Σεπτεμβρίου τιμάται ως ημέρα προστασίας της Δημιουργίας από όλες τις αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες και όλες τις Ομολογίες που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Επίσης, εορτάζεται και από την Ρωμαιοκαθολική κοινότητα και την Αγγλικανική Κοινωνία”, ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στην εναρκτήρια ομιλία του, και υπενθύμισε ότι οι Διασκέψεις της Χάλκης αλλά και τα εννέα εν πλω περιβαλλοντικά συμπόσια που διοργάνωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σε διάφορα σημεία του πλανήτη, αποτέλεσαν Βήμα συμπροβληματισμού και διαλόγου διακεκριμένων θεολόγων και ομιλητών,“για να ακούσουν ο ένας τον άλλον και να μάθουν ο ένας από τον άλλο”.

Ο Παναγιώτατος σημείωσε πως παρά τις θετικές αλλαγές που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, είναι βαθιά απογοητευτικό το γεγονός της βραδύτητας με την οποία αυτές συμβαίνουν. Υπενθύμισε δε, ότι μόλις πρόσφατα οι ειδικοί επιστήμονες των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησαν για ακόμη μια φορά για τη σημαντική επιδείνωση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα οικοσυστήματα του πλανήτη, και στη συνέχεια, ο Πατριάρχης, υπογράμμισε ότι αιτία για αυτές τις ανεπανόρθωτες καταστροφές είναι η αλόγιστη ανάπτυξη και η απληστία του ανθρώπου. Επισήμανε, μάλιστα, την απροθυμία και την αντίσταση πολιτικών και εταιρειών να εφαρμόσουν πολιτικές και να προβούν σε συγκεκριμένες πράξεις για να σταματήσουν ή έστω να περιορίσουν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης του φυσικού περιβάλλοντος. Όπως είπε, η μικρή πρόοδος, προς την κατεύθυνσή αυτή, ενδεχομένως να οφείλεται στην απροθυμία μας να αποδεχθούμε την προσωπική μας ευθύνη και να επιδείξουμε πνεύμα αυτοθυσίας. 

“Δεν καταφέραμε να κατανοήσουμε πόσο ολοκληρωτικά είμαστε αλληλένδετοι με την υπόλοιπη Δημιουργία του Θεού, πόσο υπεύθυνοι είμαστε για την προστασία του πλανήτη μας και πόσο κρίσιμες είναι οι επιλογές και οι ενέργειές μας για τη βιωσιμότητα του μέλλοντος των παιδιών μας. Είμαστε πεπεισμένοι ότι κάθε πραγματική ελπίδα αντιστροφής της κλιματικής αλλαγής και αντιμετώπισης της περιβαλλοντικής πρόκλησης απαιτεί ριζική μεταμόρφωση του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε τον πλανήτη μας”.

Σήμερα, Κυριακή του Τυφλού, 2 Ιουνίου, οι Συμμετέχοντες στη “Διάσκεψη της Χάλκης” παρέστησαν στη Θεία Λειτουργία, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, κατά την οποία χοροστάτησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Να σημειωθεί ότι στη διεθνή “Διάσκεψη της Χάλκης”, η οποία έχει τον χαρακτήρα επιστημονικού συνεδρίου, οι συμμετέχοντες διακεκριμένοι περιβαλλοντικοί θεολόγοι, εξετάζουν τους τρόπους με τους οποίους η οικολογική ευαισθητοποίηση μπορεί να καλλιεργηθεί και να προωθηθεί από τις Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές και τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, μέσω μαθημάτων και άλλων προγραμμάτων σχετιζομένων με την προστασία της Δημιουργίας του Θεού. Ο απώτερος σκοπός είναι η οικολογική ευαισθητοποίηση να ενταχθεί στα προγράμματα σπουδών των Θεολογικών Σχολών, συνεχίζοντας το πνεύμα του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων και εμπειριών, όπως αυτό εκφράστηκε κατά τις δύο προηγούμενες Διασκέψεις, και όπως αναδεικνύεται από το μακροχρόνιο ενδιαφέρον και τις συνεχείς πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επί τρεις δεκαετίες, για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. 

Keynote Address by Ecumenical Patriarch Bartholomew at the Opening Session of Halki Summit III

KEYNOTE ADDRESS 

by His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew 

at the Opening Session of Halki Summit III

(Istanbul Intercontinental Hotel, June 1, 2019)

Your Eminences,

Distinguished speakers and participants,

Esteemed guests,

Χριστός Ἀνέστη! Christ is Risen!

It is a special joy to welcome you to the Queen of Cities for the official opening of our Halki Summit, which will focus on the subject of “Theological Formation and Ecological Awareness.” This summit stands in a long tradition spanning over a quarter of a century, including five educational seminars at the Theological School of Halki, as well as nine international, interfaith and interdisciplinary symposia in the Mediterranean and Europe, but also in Greenland, Latin America and the United States. Last year, our symposium entitled “Toward a Greener Attica” was held in Athens and the Saronic Islands of Greece.

Halki Summit III is graciously co-sponsored by the theological schools of St. Vladimir’s in New York and Holy Cross in Boston, to whom we reached out precisely because this year we shall address the nature of ecological consciousness and environmental education in our theological schools and seminaries. This is a working meeting rather than a public seminar. So we are honored to host numerous institutions of religious instruction and spiritual formation from all over the world. In light of the ecological crisis, the Halki Summits provide a platform for conversation and promote an atmosphere of dialogue to discern and foster changes in attitudes and lifestyles. And we have invited eminent theologians and speakers from across the ecumenical spectrum – Orthodox, Roman Catholic, and Lutheran – in order to listen to one another and learn from one another. 

Dear friends,

Our summit takes place during a very special anniversary year for the Orthodox Church. It has been thirty years since the Ecumenical Patriarchate issued its first environmental encyclical. September 1st marks the day on which we issue – annually since 1989 – a special letter to faithful across the world, cautioning how unrestrained “dominion” can lead to destruction, recommending communion as an antidote to unbridled consumption, and proposing asceticism as a solution to unlimited waste. Today, September 1st is commemorated by all autocephalous Orthodox Churches and all member denominations of the World Council of Churches. September 1st is also celebrated by the Roman Catholic community and the Anglican Communion.

In this respect, we have witnessed many positive changes over the years. Yet, at the same time, we confess that we are deeply dismayed at the stubborn and slow progress that has unfolded during this period. Even recently, United Nations scientists once again warned the world about the unparalleled deterioration of our ecosystems, the unprecedented degradation of our rainforests, and the unalterable destruction of our coral reefs. Moreover, all of these predicaments are unquestionably and irreversibly generated by human growth and greed.

In 1989, people were first becoming aware of the challenge of climate change and pollution. Yet today, three decades later, politicians and corporations are still reluctant or resistant to pursue policies and practices to stop or curb the problem. Why has there been so little progress, even – in fact, especially – in our own churches and communities throughout the world?

Permit us to propose that the reason for such hesitation and hindrance may lie in the fact that we are unwilling to accept personal responsibility and demonstrate personal sacrifice. We have failed to grasp how integrally we are interconnected with the rest of God’s creation, how responsible we are for the protection of our planet, and how critical our choices and actions are for the sustainability of our children’s future. We are convinced that any real hope of reversing climate change and addressing the environmental challenge requires a radical transformation of the way we perceive and treat our planet.

Having issued encyclicals and statements, both personally and with such leaders as Pope Francis, to our own faithful and to prestigious organizations, we recognize that the message should originate and resonate in much earlier stages of people’s formation – long before their social, cultural, political, and even religious predispositions and priorities become defined and hardened. Of course, created nature and divine grace offer abundant occasion for such instruction and inspiration. Nevertheless, we cannot expect our church and parish leaders, or indeed our believers and parish faithful, to discern the truths and teachings that lie in the book of nature or the beauty of liturgy.

This is precisely why we believe that theological schools and religious seminaries are the appropriate setting and venue for sowing the necessary seeds to educate and motivate aspiring parish clergy and community leaders. Such education and motivation may assume the form of practical policies (such as recycling resources and reducing consumption) or collective programs (such as food choices and fasting customs). More fundamentally perhaps, such education and motivation may be embraced through prayer and worship (for example, by gaining a deeper understanding of the services and sacraments) or through academic curriculum (for example, with broader incorporation of environmental issues into courses and classes).

Nevertheless – most especially and essentially – the significance and sacredness of God’s creation must be an integral element of every word that we proclaim regarding “the One who made the world and everything in it, the Lord of heaven and earth . . . in whom we live and move and have our being.” (Acts 17.24–28). And this conviction and confession should be an inseparable aspect of “our defense before anyone who calls us to account for the hope that lies in us.” (1 Pet. 3.15)

This is the wider, cosmic lens through which we should perceive God and creation. This is the ethos that we should teach theology in seminaries. This is how we should preach sermons during liturgies. This is how we should instruct our children in Sunday Schools and our adults in catechumen classes. This is what people should appreciate when they enter the church and venerate the icons. This is what people should proclaim when they leave the liturgy and encounter the world.

We may all agree that churches and religions have a fundamental responsibility and role to play in advancing ecological learning and advocating climate justice. Therefore, theological schools and seminaries should be at the forefront of this effort as well. Nevertheless, this cannot occur if seminarians and students are not exposed to an integrated environmental ministry throughout their education and formation.

Our aim as human beings fashioned in the image and likeness of God is to assume a eucharistic role within creation – a mandate entrusted to Adam and Eve in the first chapters of the Book of Genesis. This means that we are called to receive the diversity of God’s gifts in a spirit of thanksgiving and offer them back to God in an act of doxology. And if all believers are members of a chosen race and the royal priesthood in Christ, then all of us are called to serve as priests of God’s creation. In this respect, we must acknowledge the importance of our schools and seminaries in the sacred process of molding ministers and producing pastors, who are sensitive and attuned to the presence of God in every detail of the universe.

So, dear friends, we have invited you here to explore how this worldview may be nurtured in the context of a theological seminary and any community that values ongoing religious literacy and formation. We sincerely hope that you will discover ways of informing and working with one another. We pray that you will inspire and initiate new and vital ways, in which our centers of education can plant the necessary seeds – not just for the cultivation of green pastors and leaders, but – above all for the conversion of hearts and minds. Finally, we wish you a pleasant stay in Istanbul. May God abundantly bless your ministries and guide your deliberations over the next days.

Live μετάδοση της εναρκτήριας συνεδρίας της "Halki Summit III" με ομιλία Βαρθολομαίου

Συμβαίνει τώρα, πρωί 1ης Ιουνίου 2019. Σε κεντρικό ξενοδοχείο της ΚΠόλεως αρχίζει σήμερα η 3η Διάσκεψη της Χάλκης για το Περιβάλλον. 
     Η εναρκτήρια συνεδρία μεταδίδεται απευθείας και χαιρετά τους συνέδρους ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος Α΄, ο επονομαζόμενος "Πράσινος Πατριάρχης".

Halki Summit III is being organized as an inter-Orthodox working conference. Summit participants will hear addresses by prominent environmental theologians (Orthodox, Roman Catholic and Protestant), and will discuss ways that ecological awareness can be fostered and advanced in Orthodox institutions of higher learning throughout the world by means of courses and other programs related to creation care. The ultimate purpose will be to promote environmental sensitivity in the core curricula of theological institutions by continuing the spirit of dialogue and exchange expressed during the two previous summits, as well as the Ecumenical Patriarchate’s longstanding concern and ongoing initiatives over three decades for the protection of the natural environment. 

The first two summits convened activists and scientists, journalists and business leaders, theologians and academics, in order to engage and collaborate across intellectual disciplines and boundaries. Halki Summit I was held in June 2012, and focused on the theme of “Global Responsibility and Environmental Sustainability.” Halki Summit II took place in June 2015, and assembled pioneers and experts from around the world in a conversation on environment, literature and the arts.