Ο ανάλαφρος χορός μιας Caretta caretta στη θάλασσα της Ζακύνθου

με τον φακό του Γιάννη Μπράτη, 15.6.2020 

και το σύνθημα: Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΙΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ!

Ο χρόνος που περνάμε στη φύση είναι σημαντικός για την ψυχική μας υγεία

H σύνδεση με τον φυσικό κόσμο είναι απαραίτητη τόσο για την ψυχική μας υγεία όσο και για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, σύμφωνα με τη Λούσι Τζόουνς, συγγραφέα του βιβλίου «Losing Eden: Why Our Minds Need the Wild» (Χάνοντας την Εδέμ: Γιατί τα μυαλά μας χρειάζονται το άγριο).

Η πανδημία ήταν μια εποχή θλίψης, μοναξιάς και άγχους για ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οι ευκαιρίες συναντήσεων με αγαπημένα πρόσωπα ήταν ελάχιστες και ο τρόπος ζωής ανατράπηκε. Σε μια προσπάθεια να αναζητήσουν παρηγοριά και αποφόρτιση, πολλοί άνθρωποι εκτίμησαν εκ νέου τον φυσικό κόσμο.

Πολλοί από εμάς δεν συνειδητοποιούσαμε πως η ανθρώπινη δραστηριότητα -κυκλοφορία, θόρυβος, ρύπανση- επηρεάζει το περιβάλλον μας. Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού, ιστορίες για επιστροφή της άγριας ζωής σε αστικές περιοχές ήταν συχνές, από αγριοκάτσικα να περιπλανώνται στην ουαλική πόλη Λαντούντνο, έως βουβάλια σε αυτοκινητόδρομους στο Δελχί πολλαπλασιάστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

«Άρχισα να ερευνώ τη σχέση φύσης και ανθρώπινης ψυχικής υγείας για το βιβλίο μου, αφού διαπίστωσα ότι το περπάτημα στο Walthamstow Marshes του Λονδίνου ήταν δυναμικά θεραπευτικό σε μια περίοδο εθισμού και κατάθλιψης» ανέφερε η συγγραφέας σε συνέντευξή της στο Vogue.

Όταν έγινα νηφάλια, χρειάστηκα υγιείς τρόπους για να καταπραΰνω τις μεταβολές των συναισθημάτων, βρέθηκα στη φύση για πρώτη φορά στην ενηλικίωση, για θεραπεία και ανάκαμψη. Η σύνδεση με τον φυσικό κόσμο έγινε μια τακτική δραστηριότητα που έπρεπε να κάνω κάθε μέρα, παράλληλα με την ψυχιατρική, την ψυχοθεραπεία και την υποστήριξη φίλων, οικογένειας και άλλων εθισμένων, τόνισε. 

Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ισχυρό που σύντομα άρχισα να ερευνώ ακριβώς πώς και γιατί η επαφή και η σχέση με τη φύση επηρεάζει την ψυχολογική και συναισθηματική υγεία μας (και, αντίθετα, αν η απομάκρυνσή μας από τη φύση είναι κακή για την ψυχική μας ευημερία) εξήγησε η Λούσι Τζόουνς. 

Η συγγραφέας διαπίστωσε πολλά και διάφορα επιστημονικά στοιχεία ότι φύση μας επηρεάζει από το κεφάλι έως τα δάχτυλα των ποδιών μας μέσω διαφορετικών οδών, ανακάμπτουμε από το άγχος πιο γρήγορα και πληρέστερα μετά την έκθεση στη φύση σε σύγκριση με τα δομημένα περιβάλλοντα και το ανοσοποιητικό μας σύστημα επωφελείται όταν είμαστε σε αυτήν τη χαλαρή κατάσταση. 

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Message of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew on World Oceans Day 2020

On World Oceans Day 2020, we renew our call to the global community to work collectively in addressing the threats to our planet’s oceans, seas and rivers.

Since 1995, we have initiated nine inter-religious and inter-disciplinary symposia throughout the world, assembling international scientists and environmentalists, politicians and economists, as well as activists and journalists to meet with religious leaders and theologians in order to address the plight of our world’s waterways and water.

We have learned that the biological diversity of life in our oceans is one of the most imperative and effective solutions to the ecological crisis. Only in 2019, the report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) has demonstrated how the oceans have protected our planet against the severest impacts of climate change. Indeed, the present pandemic has taught us that healthy ecosystems are paramount for mitigating health risks to humans.

Nevertheless, the ocean’s life and ecosystems continue to suffer from the excessive and destructive footprint of unsustainable human activity, such as by depletion through overfishing or contamination through fossil fuels. Moreover, the ongoing use and thoughtless waste of plastic results in a devastating pollution of our oceans and threat to marine life.

This is why we commend nations that create marine-protected areas, while cautioning others that reverse environmental regulations. All of us have a significant role to play: from politicians and corporations that should promote clean water over private profit to industries and individuals that can advocate for single-use plastics or volunteer for cleanups. Together, we can all make a substantial difference.

Protecting God’s creation is a moral duty; but it is also our only hope for survival. “For the one God in Trinity is glorified in the heavens, proclaimed in the earth, magnified in the sea and extolled in every physical and immaterial creature.” (From the Liturgy of St James).

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 2020

5/6/2020

Ἡ σημερινή ἡμέρα Παγκόσμιος Ἡμέρα Περιβάλλοντος ἡ ὁποία, ὡς γνωστόν, ἐθεσπίσθη ὑπό τοῦ ΟΗΕ, πρό 48 ἐτῶν, ὡς ἡμέρα μνήμης, σεβασμοῦ, προστασίας καί ἀγάπης διά τό περιβάλλον, εἶναι μία σημαντική εὐκαιρία δι’ ἅπαντας, τήν ὁποίαν καλούμεθα νά ἀξιοποιήσωμε δεόντως, ὥστε νά ἐπαναπροσδιορίσωμε τήν σχέσιν μας μέ αὐτό.

Βεβαίως, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πάντοτε, μετά πολλῆς ἀγάπης καί στοργῆς, δέεται τοῦ Ἐλεήμονος Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ «ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων», διά τήν διαφύλαξιν καί προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος.

Ὑπενθυμίζει δέ, διά τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Παραδόσεώς της, ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ὡς ἡ κορωνίς τῶν δημιουργημάτων τοῦ Θεοῦ, ὀφείλει, ἐάν θέλῃ νά ζήσῃ μέ ἰσορροπίαν, εἰρήνην, ὑγιείαν καί εὐτυχίαν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, νά σέβηται καί νά ἐκτιμᾷ τό περιβάλλον ὡς θεῖον δημιούργημα καί νά μή καταχρᾶται τῆς μεγάλης ταύτης δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά ἐπιδεικνύῃ ἐμπράκτως τήν εἰλικρινῆ εὐγνωμοσύνην του πρός τόν Δωρεοδότην, διά τῆς σωστῆς χρήσεως καί ἀξιοποιήσεως τῶν ὑπ’ Αὐτοῦ παρεχομένων ἀγαθῶν.

Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διακηρύττει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν δύναται νά αὐτονομηθῇ ἀπό τῆς ὑπολοίπου δημιουργίας, οὐδέ δύναται νά ὑπάρξῃ ἄνευ αὐτῆς κατά τήν ἱστορικήν αὐτοῦ ἐν τῇ ἐνθαδικότητι παρουσίαν καί, ὡς ἐκ τούτου, προστατεύων καί διαφυλάττων τό περιβάλλον, προστατεύει καί διαφυλάττει αὐτόν τοῦτον τόν ἑαυτόν του.

Ὁ Κύριος τῆς Δόξης ἔθεσε τόν ἄνθρωπον εἰς τόν κόσμον ὡς βασιλέα καί ἱερέα τῆς κτίσεως διά νά ἐργάζηται τά ἔργα τοῦ φωτός καί τῆς ἀγάπης καί οὐχί διά νά καταστρέφῃ διά τῆς κακῆς χρήσεως τήν δημιουργίαν τοῦ Θεοῦ. Ὅστις δέν ἐκτιμᾷ εὐχαριστιακῶς καί προσευχητικῶς τόν κόσμον καί δέν προσβλέπει δοξολογικῶς πρός τόν Ποιητήν τοῦ ἡλίου, τῆς γῆς, τῆς σελήνης, τῶν ἀστέρων, τῶν ἀστεροειδῶν, τῶν γαλαξιῶν καί ὁλοκλήρου τοῦ στερεώματος· ὅστις δέν εὐγνωμονεῖ τόν Θεόν ὡς δημιουργόν τῶν βιοσυστημάτων τῆς γῆς, τῶν ὠκεανῶν, τῶν θαλασσῶν, τῶν ποταμῶν, τῶν δένδρων, τῶν φυτῶν, τῶν ἀνθέων, τῶν ζώντων ἐν γένει ὀργανισμῶν, οὗτος, δυστυχῶς, περιφρονεῖ τήν δημιουργικήν θείαν ἐνέργειαν καί, τοιουτοτρόπως, δέν κάμνει καλήν χρῆσιν τῶν ὑπό τοῦ Θεοῦ ποιηθέντων κτισμάτων.

Ὑπ’ αὐτήν τήν ἔννοιαν σφάλλει, ἀστοχεῖ, ἁμαρτάνει ἔναντι τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἰδίου τοῦ ἑαυτοῦ του καί τῶν συνανθρώπων του· ἔναντι τοῦ παρόντος καί τοῦ μέλλοντος· ἔναντι τῶν ἐπερχομένων γενεῶν, αἱ ὁποῖαι, δυστυχῶς, θά ὑποστοῦν τάς δεινάς συνεπείας τῆς ἀνθρωπίνου ἀφροσύνης, ἐκ τῆς καταχρήσεως τῆς κτίσεως καί τῆς ὑλικῆς πραγματικότητος.

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν ἔχοντες αἴσθησιν πνευματικήν περί τοῦ σκοποῦ τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, καί ἀφ’ ἑτέρου μετέχοντες ἀπό τοῦ παρόντος τῆς θείας καί ἀρρήτου δόξης, ὑποδεικνύουν εἰς ἡμᾶς παντοιοτρόπως τό αὐθεντικόν περιβαλλοντικόν καί οἰκολογικόν ἐκκλησιαστικόν φρόνημα.

Λόγου χάριν ὁ ἐρημίτης τοῦ Ἑλικῶνος, ὅσιος Λουκᾶς ὁ ἐν Στειρίῳ, μεριμνοῦσε μετά πάσης ἐπιμελείας διά τά φυτά, τά δένδρα, τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ, τήν λογικήν καί ἄλογον κτίσιν.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔλεγεν ὅτι «οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, διότι δέν θά ἔχουν ἀγάπην διά τά δένδρα», ἐνῷ ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου προέτρεπε συχνάκις τούς ἐξομολογουμένους εἰς αὐτόν, ἀντί ἄλλου ἐπιτιμίου νά φυτεύουν πεῦκα εἰς τήν ἄνικμον ταύτην νῆσον τοῦ Ἀρχιπελάγους.

Οἱ Ἅγιοι ἐσέβοντο καί τιμοῦσαν τό περιβάλλον καί τήν κτίσιν, ὡς δημιουργήματα «ἐκ τοῦ μή ὄντος» τοῦ μόνου Ἀληθινοῦ Θεοῦ.

Εἰς ὁλόκληρον τήν ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητος ἕως τῶν νεωτέρων χρόνων ἡ παράχρησις τῆς δημιουργίας μέ τήν βραδεῖαν σχετικῶς ἐξέλιξίν της ἐπέφερε μικρότερα οἰκολογικά προβλήματα. Διά τῆς βιομηχανικῆς, ὅμως, ἐπαναστάσεως καί τῆς ἀναπτύξεως τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας ἡ παράχρησις ἐγένετο ἀνεξέλεγκτος. Ἡ μόλυνσις τοῦ ἀέρος, τῶν θαλασσῶν, τοῦ ἐδάφους, τοῦ ὑπεδάφους, τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρωπίνου ὀργανισμοῦ, ἀπειλεῖ θανασίμως τόν ἄνθρωπον καί αὐτήν ταύτην τήν ζωήν.

Ἐν κατακλεῖδι δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι ἐάν τό περιβαλλοντικόν πρόβλημα εἶναι κατά βάσιν πνευματικόν μέ ἀπροσμέτρους ἠθικάς διαστάσεις τότε, ἐφ’ ὅσον ὁ ἄνθρωπος δέν τοποθετεῖται ὀρθῶς ἔναντι αὐτοῦ, τοῦτο δέν θά παύσῃ νά ὑφίσταται, ὥστε νά δυνηθῇ νά ἐξέλθῃ οὗτος ἀπό τόν λαβύρινθον εἰς τόν ὁποῖον ἐνέκλεισεν ἑαυτόν.

Διό, ἄνευ τῆς ἀσκητικῆς καί εὐαγγελικῆς θεωρήσεως τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ, ἄνευ τῆς λελογισμένης καί συνετῆς χρήσεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καί τοῦ πλούτου, τό περιβαλλοντικόν πρόβλημα ἀντί νά περιορίζηται, θά ἐξαπλοῦται συνεχῶς.

Ἡ Ἐκκλησία ἡμῶν δέν παύεται νά συνιστᾷ, ἔργοις καί λόγοις, τόν σεβασμόν πρός τό περιβάλλον ὡς θεῖον δημιούργημα, διά σχετικῶν μαθημάτων εἰς τά Κατηχητικά Σχολεῖα, διά εἰσηγήσεων εἰς τούς κύκλους μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, διά τῆς καθιερώσεως ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῆς 1ης Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρας προσευχῆς διά τό περιβάλλον, διά τῶν λειτουργικῶν της εὐχῶν καί ἄλλων πνευματικῶν μέσων. Ἐνθαρρύνει δέ δράσεις τῶν ἐνοριῶν, καί ὄχι μόνον, ἐν σχέσει πρός τό περιβάλλον, ὅπως δενδροφυτεύσεις, ἀνακύκλωσιν, περιορισμόν χρήσεως αὐτοκινήτων, ἀνανεωσίμους πηγάς ἐνεργείας κ.λπ.

Ἐκ μέσης καρδίας εὐχόμεθα ὅπως ὁ ἐφετινός ἑορτασμός τῆς Παγκοσμίου Ἡμέρας Περιβάλλοντος ἀφυπνίσῃ τάς συνειδήσεις πάντων ἡμῶν, ὥστε νά ἐκτιμῶμεν καί νά σεβώμεθα ἔτι καί ἔτι τήν θείαν δημιουργίαν καί δι’ αὐτῆς πρώτιστα τόν Ποιητήν καί Πλάστην τῶν ἁπάντων.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

Ανατρέφοντας παιδιά - χελιδόνια | Swallows feeding their babies

Παρατηρεί, φωτο-αποτυπώνει και παρουσιάζει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ο πρώτος χάρτης του κόσμου με χορωδίες πουλιών την αυγή

Το «λουκέτο» μείωσε την ηχορύπανση από την ανθρώπινη δραστηριότητα και έτσι αναδείχθηκε το τραγούδι της φύσης: επιστήμονες και καλλιτέχνες αξιοποίησαν τα χαμηλά επίπεδα ηχορύπανσης καθώς «κατέβηκαν τα ρολά» για να εμποδιστεί η περαιτέρω διάδοση του ιού και δημιούργησαν τον πρώτο παγκόσμιο ηχητικό χάρτη των χορωδιών της αυγής. Όλον τον Μάιο, άνθρωποι από όλον τον κόσμο ανέβασαν στον ιστότοπο Dawn Chorus (https://dawn-chorus.org/en/the-chorus/) περίπου 3.000 ηχογραφήσεις πουλιών που τραγουδούσαν το πρωί, υποδεχόμενα την αυγή.

Πηγή έμπνευσης αυτού του ηχοτοπίου ήταν η πρωτοπόρα εργασία του Αμερικανού ειδικού βιοακουστικής Bernie Krause. Στο πρότζεκτ, επικεφαλής είναι ο καθηγητής Michael Gorman, ιδρυτής και διευθυντής του μουσείου Biotopia στο Μόναχο, ο οποίος εξήγησε ότι η ιδέα γεννήθηκε γρήγορα μετά το λουκέτο σε όλον τον κόσμο που επιβλήθηκε λόγω της Covid-19. «Ξαφνικά, μπορούσαμε να ακούμε όλον τον κόσμο πιο καθαρά. Είναι μια στιγμή να σταματήσουμε και να ακούσουμε, να ηχογραφήσουμε και να μοιραστούμε αυτό το μοναδικό ακουστικό αποτύπωμα των πουλιών στην περιοχή σας» είπε, στην εφημερίδα The Guardian.

Στο κατώφλι της προσωρινής οικίας του Krause -συγγραφέα του βιβλίου «The Great Animal Orchestra» και ιδρυτή του Wild Sanctuar - στη Σονόμα της Καλιφόρνιας, ένας βόρειος ατριχόρνις (mocking bird, μίμος ο πολύγλωσσος) και ένας μυγοχάφτης χαιρετίζουν την ανατολή του ήλιου. Το προηγούμενο σπίτι του κάηκε στις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές του 2017, μαζί με τις 15.000 ηχογραφήσεις ήχων της φύσης που είχε κάνει (ευτυχώς, είχε προνοήσει για back up των ηχητικών αρχείων).

«Ελπίζουμε να ενθαρρύνουμε τον κόσμο, σε αυτούς τους εξαιρετικούς και όλο προκλήσεις καιρούς στους οποίους η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει δραστικά μειωθεί, ακόμη και από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια να κάνουν ηχογραφήσεις της "χορωδίας της αυγής" και να τις μοιραστούν» λέει ο διευθυντής του μουσείου Biotopia.

ΑΠΕ-ΜΠΕ