Η "ελεήμων καρδία" φλέγεται από αγάπη για την Κτίση

Ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος, σπουδαίος ασκητής του 7ου αιώνα, μπορεί να υπήρξε ερημίτης του βουνού, αλλά τα μεστά του κείμενα έχουν καθολική εμβέλεια. Δεν απευθύνονται μόνο στην έρημο, αλλά και στην πόλη, ούτε μονάχα στους μοναχούς. Νουθετεί τους ενδιαφερόμενους κάθε καιρού καί τόπου για πλείστα όσα ζητήματα πνευματικής επιβίωσης.

Ανάμεσα στα θέματα, τα οποία πραγματεύεται, μιλά με τρυφερότητα και πατρική γλυκύτητα για την αγάπη που οφείλουμε άπαντες στην τριγύρω μας Κτίση. Ας ακροασθούμε τον αγαθό του λόγο:

«Τι είναι καρδία ελεήμων; Είναι να φλέγεται από αγάπη η καρδιά για όλη την κτίση: Για τους ανθρώπους, για τα πουλιά και για τα ζώα και για τους δαίμονες και για κάθε κτίσμα. Και καθώς ό άνθρωπος τα φέρνει στη μνήμη του και τα σκέφτεται, τα μάτια του τρέχουν δάκρυα. Από την πολλή και σφοδρή συμπάθεια πού συνέχει την καρδιά του και από την πολλή εμμονή σ' αυτή την κατάσταση, μικραίνει ή καρδιά του και δεν μπορεί να υποφέρει ή να ακούσει ή να δει κάποια βλάβη ή κάτι έστω και λίγο λυπηρό να γίνεται στην κτίση. Γι' αυτό και για τα άλογα ζώα και για τους εχθρούς της αλήθειας και γι' αυτούς πού τον βλάπτουν προσεύχεται συνεχώς με δάκρυα, ζητώντας από το Θεό να τους φυλάξει και να τους συγχωρήσει. Ομοίως προσεύχεται και για τα ερπετά από την πολλή του ευσπλαχνία, πού συγκινεί την καρδιά του, υπερβαίνοντας το ανθρώπινο μέτρο και φτάνοντας στην ομοιότητα του Θεού».

* Από το «ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ Από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου», Ερμηνευτική απόδοση – επιμέλεια Κωνσταντίνου Χρ. Καρακόλη, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ».