Ένα παλαιό μελέτημα για τα οικολογικά της "Αποκάλυψης"

π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΚΑΥΜΑ ΧΛΩΡΟΣ

(μια οικολογική προσέγγιση στην "Αποκάλυψη"από θεολογική άποψη)

Ανάτυπο από τα ΤΕΤΡΑΜΗΝΑ (τεύχ. 46-47), Άμφισσα 1991

[αποσπάσματα χαρακτηριστικά]

Μέσα στο ερμητικά εκφρασμένο Κείμενο αποσφραγίζεται σιγά-σιγά η θεία βούληση για το σήμερα και το αύριο του κόσμου. Η δόξα και η κυριότητα του Θεού αυτοαποκαλύπτεται, έστω κι αν εμείς δεν μπορούμε σήμερα να προσπελάσουμε την επάρατη αγνωσία και στενομυαλιά μας, για να καταφέρουμε τη θεωρία και τη μέθεξη τού μέσα στο κείμενο Αποκαλυπτόμενου φρικτού μυστηρίου. Φράσεις, που σήμερα τις θεωρούμε απλησίαστες κι ακατανόητες, αύριο ανακαλύπτουμε πόσο καθάριες υπήρξαν χτές. Τελικά το δικό μας μυαλό ξανοίγει και φωτίζεται. Το μυστήριο παραμένει το ίδιο και το αυτό. Προοδεύουμε λογικά εμείς κι έτσι σιγά-σιγά το προσεγγίζουμε.

[...]

Σ' αυτές τις σελίδες που ακολουθούν, επιχειρείται απλά και μόνο μια πρώτη προσωπικά προσέγγιση των ιερών κειμένων από άλλη οπτική, θεολογικο-οικολογική, με τη συναίσθηση, ότι όσα κι αν προφέρει ή προβλέψει κανείς για το επέκεινα των αιώνων, θάναι σίγουρα μειονεκτικά, αν όχι κάποτε βέβηλα, μπροστά στο αινιγματικό κι απόκρυφο μυστήριο.

[...]

τελικά η λύση του οικολογικού προβλήματος βρίσκεται ασφαλώς στη μόνη ελπίδα, για μια σώζουσα επιστροφή του ανθρώπου στην αρχαία του προπτωτική και σταυρώσιμη απλότητα, εκείνη των Πρωτοπλάτων, τηρουμένων πάντοτε βέβαια των αναλογιών. Απλότητα οριζόντια: αρμονική δηλαδή συνύπαρξη με τον περιβάλλοντα χώρο του, είτε λογικό, ε'ιτε άλογο, σχέση που θα έχει σαν αποτέλεσμα μιαν άλλη απλότητα, τώρα πια κατακόρυφη: Κοινωνία, δηλαδή, με το Θεό, μια και ο Θεός είναι απόλυτα μεγαλοπρεπής, επειδή ακριβώς είναι απόλυτα απλός.