[Ο Γιώργος Καρρής είναι ένας νέος επιστήμονας, Εργαστηριακός Συνεργάτης του Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων - Παραρτήματος Ζακύνθου και μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.
Αυτό τον καιρό, έκανε διάφορες ορνιθολογικές και περιβαλλοντικές μελέτες στα νησιά των Στροφάδων. Ήδη έχουμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας δημοσιοποιήσει ένα πρώτο άρθρο του για το Μεγάλο Νησί, κοιταγμένο από οικολογική άποψη. Μόλις επέστρεψε από την απόλυτη ηρεμία των εκεί κάτω, φέρνοντάς μας πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αυτή τη φορά από το Μικρό Νησί των Στροφάδων, το επονομαζόμενο Άρπυια.
Τον ευχαριστούμε πολύ για την πρώτη εδώ δημοσίευσή τους, μαζί μ' ένα σύντομο κατατοπιστικό σημείωμά του, ευχόμενοι θερμά καλή συνέχεια στις έρευνες και τη ζωή του.
π.Π.Κ.]
Η Άρπυια, το μικρότερο νησί των Στροφάδων, λιάζεται πάνω στο ανοικτό πέλαγος περιμένοντας να υποδεχτεί τα κουρασμένα πουλιά κατά τη διάρκεια της εαρινής και φθινοπωρινής μετανάστευσης. Οι βραχώδεις ακτές περιμετρικά του νησιού αποτελούν ιδιαίτερα προσφιλή βιότοπο για την αναπαραγωγή των Αρτέμηδων, οι οποίοι παρατηρούνται στην περιοχή από τον Απρίλη μέχρι και τον Οκτώβρη, οπότε και φεύγουν για τον Ατλαντικό.
Με εξαίρεση το μικρό εκκλησάκι του Οσίου Ονούφριου και Πέτρου και το ερειπωμένο σπιτάκι στο μέσο του νησιού, πρόκειται πραγματικά για ένα νησί αδιατάρακτο ως προς τη φυσική του θαμνώδη βλάστηση, με τα σχίνα και τις αγριελιές να δεσπόζουν.
Η φιλόξενη όμως Άρπυια δεν περιμένει μόνο τα μεταναστευτικά πουλιά στην αγκαλιά της αλλά και τους θαλασσοπόρους (ναυτικούς και τουρίστες), οι οποίοι στους δύο απάνεμους κολπίσκους δυτικά και ανατολικά του νησιού, μπορούν να δέσουν τα σκάφη τους και να προφυλαχθούν από την κακοκαιρία.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν και οι δεκάδες ξέρες που υπάρχουν μεταξύ της Άρπιας και της νήσου Σταμφάνη, οι οποίες αποτελούν περιστασιακούς τόπους ξεκούρασης πουλιών όπως γλάρων και ερωδιών, υπερτονίζοντας έτσι την άγρια ομορφιά του τοπίου.
Με εξαίρεση το μικρό εκκλησάκι του Οσίου Ονούφριου και Πέτρου και το ερειπωμένο σπιτάκι στο μέσο του νησιού, πρόκειται πραγματικά για ένα νησί αδιατάρακτο ως προς τη φυσική του θαμνώδη βλάστηση, με τα σχίνα και τις αγριελιές να δεσπόζουν.
Η φιλόξενη όμως Άρπυια δεν περιμένει μόνο τα μεταναστευτικά πουλιά στην αγκαλιά της αλλά και τους θαλασσοπόρους (ναυτικούς και τουρίστες), οι οποίοι στους δύο απάνεμους κολπίσκους δυτικά και ανατολικά του νησιού, μπορούν να δέσουν τα σκάφη τους και να προφυλαχθούν από την κακοκαιρία.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν και οι δεκάδες ξέρες που υπάρχουν μεταξύ της Άρπιας και της νήσου Σταμφάνη, οι οποίες αποτελούν περιστασιακούς τόπους ξεκούρασης πουλιών όπως γλάρων και ερωδιών, υπερτονίζοντας έτσι την άγρια ομορφιά του τοπίου.
6 σχόλια:
Κορυφαία όλα!!! Μπράβο σας!!!
Γράψτε μας και κάτι παραπάνω..
΄Γιατί λέγεται έτσι? Κατοικείται από ανθρώπους ή κατέληξε πολιτεία των πουλιών? Το εκκλησάκι με την προοπτική στην foto ποιό είναι?
@ Dokisisofi.
Χαίρομαι που ενδιαφέρεσαι για τον χώρο μας. Είναι όντως το κάτι άλλο!!!
Περισσότερες πληροφορίες θα βρεις σ' ένα προηγούμενο άρθρο του Γ. Καρρή, εδώ.
Ωραίο άρθρο και ακόμα πιο ωραίες φωτό!
Όλα πολύ όμορφα και ενδιαφέροντα για τα Στροφάδια.
Άγιε Γενικέ,
γύρισα μόλις προχθές απ΄αυτόν τον απερίγραπτο και πνευματικό χώρο μετά από δέκα ημέρες παραμονής μου για εργασίες που πραγματοποιούντε στα Στροφάδια. Όντος είναι ένας επίγειος παράδεισος που μας αναβιβάζει στον επουράνιο. Οι εμπειρίες τις οποίες απεκόμισα αυτές τις είκοσι περίπου φορές που επισκέφθηκα τα νησιά μέσα σ΄ένα χρόνο, καταγράφθησαν στο νού μου ως μεγαλειώδης αξία της Αγίας μας Όρθοδοξίας.
Στον δε Γιώργο Καρρή που αυτό τον καιρό ήταν μαζί μας στα νησιά των Στροφάδων για έρευνα, εύχομαι καλή συνέχεια στο έργο του.
Δημοσίευση σχολίου